de Griezel kelder
China
Azië
Obiwan
de Griezel kelder
“Mochten jullie naar de tempel toegaan” zei de gids, “Ga dan in ieder geval even in de griezelkelder kijken. Het gaat nergens over en hij is mooi van lelijkheid maar het is als zoveel dingen, je moet het eens gezien hebben.”
Natuurlijk gaan we naar de Gao Miao tempel want het is de enige bezienswaardigheid in Zhongwei. Naast de leuke markt met centraal het grote Mao beeld en de straatjes met de meest uiteenlopende karakters en voertuigen is er verder niets te doen. Waarom zijn we daar dan? Het is de uitvalsbasis voor de vlottentocht en de woestijntocht daar in de buurt. En na een nacht in de trein van Xian naar Zhongwei en aansluitend een nacht in de Tengger woestijn heb ik weer even behoefte aan een badkamer en een (relatief) zacht bed. Die harde bedden in China daar ben ik nu zo langzamerhand wel aan gewend. Het is de pest als je thuis een perfect bed hebt want dan is het elke keer extra wennen.
Na een wat wazige lunch, aangezien Zhongwei helemaal niet op toerisme is ingesteld, lopen we op ons gemak naar de tempel waar een monnik bij de kassa zit. De prijzen in Zhongwei zijn niet aangepast aan toeristen want die zijn er niet of nauwelijks en we blijven ons verbazen over hoe goedkoop het kan. De meeste mensen vinden het allemaal wel best maar een aantal staan even stil om naar ons te kijken. Een praatje maken willen ze allemaal wel. Kan gewoon in het Nederlands aangezien ze toch geen Engels verstaan dus waarom zou je moeilijk doen. Ikzelf ben dat al redelijk gewend om te doen maar mijn kids hebben er de grootste lol mee.
De Gao Miao tempel heeft een structuur die zich voornamelijk richt op de 3 religies van Boeddhisme, Confucianisme en Taoïsme hoewel de tempel zelfs plaats biedt aan het christendom en andere godsdiensten die hebben geprobeerd om een ‘huis’ in China te vinden. Beelden van de Gautama Boeddha, de Jade keizer en Maria zijn nog hier te zien.
De tempel is wel 30 meter hoog met 260 vertrekken en een oppervlakte van 4100 m2 en bevat kenmerken van noord en zuid China samengebracht in één geheel. De huidige tempel is nog steeds van voornamelijk houten structuren met prachtig verweven lagen van veranda’s in allerlei kleuren.
Er is een bombestendige schuilplaats onder de tempel gebouwd tijdens de culturele revolutie (1966-1976) welke ondertussen is omgebouwd tot een vertolking van een vreemd soort Chinese religieuze hel. Hier zijn duivels afgebeeld die de van het rechte pad afgedwaalde zielen martelen. Dit is gedaan op een wat wij ‘kinderachtige manier’ zouden noemen.
Veel neon en poppen uit een goedkoop spookhuis met dito geluiden op. Tevens is er een soort van Boeddhistisch museum met de meest merkwaardige afbeeldingen. Het is er in ieder geval lekker koel want bovengronds in het zonnetje is het weer eens flink heet.
Buiten aangekomen zijn we dorstig geworden en zowaar vinden we een soort van mobiel geïmproviseerd terrasje. Niet genoeg stoelen voor 12 personen maar die rukt ze bij de buren weg. Een van de eerste dingen die ik destijds leerde in China was: “Pinda Piedjo” wat je uiteraard anders schrijft, maar zo spreek je het uit. Chinezen geven er niet veel om of bier koud is dus ‘Pinda’ is heel belangrijk bij dit soort buitentemperaturen. Lekkere koude flessen van 0,6 ltr worden op tafel gezet en we zitten daar voortreffelijk met uitzicht op de tempel.
De langslopende chinezen kijken ons verwonderd aan en blijven af en toe ook even stilstaan om ons goed op te nemen. Bij het afrekenen “Zhangdan” schrijft de eigenaresse 40 Yuan op het briefje. Ik denk nog best duur hier in zo’n uithoek, 4 euro per flesje maar dat is een misverstand. Ze vindt het een goeie bak en lacht er hartelijk om. Het is € 4 voor de hele zooi.
Die avond mag ik mijn voorkeur uitspreken en gaan we gezamenlijk aan de “hot pot”.
Een soort bouillon, pittig en gewoon, waar je eenden poten, schapenvlees en allerlei soorten groenten in gaar kookt. Hartstikke gezellig, met 17 mensen inclusief biertjes en wijntjes voor het totaal bedrag van € 40,- en geen Yuan meer want dat wil de eigenaar niet. Van fooi heeft hij nog nooit gehoord dus daar begint hij ook niet aan. Morgen gaan we naar Beijing en daar mag ik 5 euro betalen voor een glaasje bier op een A locatie aan het meer.
Aangezien we hier toch “off the road” zijn vraag ik eigenaar of hij ons naar een ‘goede’ karaoke bar kan brengen. Niet omdat ik dat nou zo leuk vind, maar net als bij de griezel kelder, je moet het eens gedaan hebben.
“Welcome to the hotel California………..”
Foto's
