Guangzhou - verhaal van een stagiaire in China I
China
Azië
CarinaVollebregt
Guangzhou - verhaal van een stagiaire in China I
Zaterdag om 21.30u vertrokken vanaf Schiphol richting Beijing, waar het vliegtuig een tussenstop maakte. Dat betekende dus: alle Nederlanders eruit en alle Chinezen erin! Het verschil was duidelijk merkbaar: het was in een keer een enorm kabaal in het vliegtuig met mensen die allemaal door elkaar heen praatten en duidelijk hoorbaar slurpend hun noodles aan het eten waren!
Om half vier de volgende dag (dus 9 september) kwam ik dan eindelijk, eindelijk aan in Guangzhou en vervolgens na een taxirit van meer dan een uur (die een tientje kostte) in het hotel (Ocean Hotel) midden in Guangzhou. Een prima hotel dat van alle gemakken voorzien is, dus zwembad, sportruimte en een enorme shoppingmall.
Op 10 september was mijn eerste werkdag... nou ja... werkdag. Eigenlijk kwam het erop neer dat ik niet zoveel kan doen omdat alle dossiers volledig in het Chinees zijn. En de computers ook, dus er moest speciaal voor mij een Engelse computer georganiseerd worden, dat niet meer lukte op die maandag. Dus was mijn effectiviteit ongeveer 0%. Wel heb ik heeeeeerlijk geluncht met een paar advocaten van Wang Jing & Co. En die vertelden mij, toen ik hen van alle op- en aanmerkingen die tegen mij gemaakt zijn met betrekking tot het eten van honden, katten en slangen op de hoogte bracht, dat uitgerekend Guangzhou erom bekend staat dat alles wordt gegeten. Of in hun woorden "Alles met vier poten, behalve tafels." Maar eigenlijk ook alles zonder poten, zoals dus slangen, die als delicatesse gelden. En ook alles dat zwemt en vliegt. Kortom, alles met een hartslag!!! Alhoewel het enthousiasme om ongebreideld beesten op te eten wat is afgenomen als gevolg van SARS! Er is een markt in de stad waar alle beesten kunnen worden gekocht, daar ga ik een dezer dagen een kijkje nemen!
Omdat er niet zoveel voor mij te doen was, ben ik maar vroeg terug naar "huis" gegaan, zodat ik wat van de stad kon zien. De stad is waanzinnig druk en hectisch. En onmetelijk groot. Op mijn kaartje ging ik maar iets van zes straten van het hotel vandaan, maar ik heb er 45 minuten over gereden met de taxi. Gisteren heb ik een eiland bekeken vol met koloniale gebouwen, waar Fransen en Britten hermetisch afgesloten van de lokale bewoning woonden. Mooi was het!
Maar toen had ik een kleine issue: hoe kwam ik weer terug? De taxi naar het eiland was geregeld door het hotel, die in het Chinees op een papiertje mijn bestemming hadden opgeschreven dat ik aan de chauffeur kon laten zien. De naam en het adres van het hotel stonden er ook wel op, maar ik kon met geen mogelijkheid een taxi bemachtigen. Ze reden gewoon door... "Dat blanke rare mens nemen we niet mee!" Heb daar iets van 30 min staan zwaaien terwijl het ondertussen donkerder en donkerder werd en ik steeds ongelukkiger.
Gelukkig herinnerde ik mij opeens dat, toen ik per ongeluk een hotel was ingelopen en er meteen weer uitliep, een hotelmedewerker stante pede een taxi voor me ging regelen. Dus ben ik uiteindelijk maar weer naar datzelfde hotel teruggekeerd (was wel enorm eind van waar ik me bevond, maar ja, nood breekt wet) en weer uitgelopen. Op hoop van zegen! En ja, godzijdank werd er wederom meteen een taxi voor me geregeld...
Ik heb me maar voorgenomen niet meer 's avonds in het donker over straat te gaan ronddwalen, want kennelijk is dat een minder goed plan. Het bekijken van de stad bewaar ik maar tot in het weekend!!
De taalbarriere is dus nog best groot. Op kantoor spreken ze gebrekkig Engels en daarbuiten minimaal. Het leven op kantoor is ook nog best lastig. Ik merk dat de Chinezen best gereserveerd zijn en niet snel enthousiast een praatje komen maken. En andersom is dat natuurlijk al helemaal niet gebruikelijk. Maar ik vermaak me prima, ook met de vaak nogal oppervlakkige praatjes! Ik glimlach gewoon vriendelijk en zeg 100x "thank you thank you"! En doe vervolgens waar ik zelf zin in heb!!
Foto's
