Mee denken doen Chinezen niet

Door: LPtje

Geplaatst op Jun 16, 2010

Vlak bij het busstation in Shaoguan hebben we geslapen in het plaatselijke hotel. We willen naar Guilin dat westelijk op dezelfde hoogte ligt als Shaoguan. Omdat we al eerder treinkaartjes naar Guilin hebben gekocht weet ik de chinese karakters voor Guilin. Ook hebben we al eens eerder 2 buskaartjes gekocht dus combineer ik de karakters en weet het voor elkaar te krijgen dat een chinees in het hotel leest wat ik wil bestellen.
2 bus kaartjes naar Guilin. Wij trots naar het loket van het busstation en ik laat mijn bestelling aan ambtenaarnummer 1039 zien. Deze mevrouw is van het type uit "Little Britain". En deelt ons in het chinees mee "the computer says no.....".
Ik probeer haar op de kaart uit te leggen of er mogelijk nog een andere weg is maar resoluut blijft haar computer "no" zeggen. Ze wil ons gewoon niet te woord staan. Vervolgens begint ze achter haar loket ook nog eens hard tegen ons te schreewen. Waarschijn lijk is ze ook nog met haar verkeerde been uit bed gestapt. Haar baas maakt aanstalten om haar te woord te staan en daar blijft het dan ook bij. Wij gaan weer met de kaart op de grond verder kijken waar we dan wel naar toe kunnen reizen om Guilin te bereiken. We houden ons maar vast aan het advies wat we hebben gekregen via ons guesthouse in Guilin. We besluiten om naar Guangzhou, het oude Kanton, te gaan omdat dat ook op ons reisplan staat. We bestellen, bij een andere loketiste, in ons beste chinees 2 bustickets naar Guangzhou. Dat lukt. Tegen de avond zijn we in Guangzhou daar blijven we 2 dagen. Heerlijk even heerlijk kantonees eten. Dit is echt een aanrader. Vlak bij het centrale treinstation hebben we een onderkomen gevonden. We besluiten om heel even een klein stukje stad te bekijken. Via een ondergronds poortje denken we een brede straat over te steken. Wat is het dan vreemd om dan ineens in een 3 verdieping tellende winkelstraat te staan. De mond valt een beetje open van verbazing. Het winkelcentrum ligt dus onder de straat. Wat een goed en efficient gebruik van de beperkte ruimte schiet me ineens te binnen. Na twee dagen willen we dan toch naar het Karstgebergte in de omgeving van Guilin. We nemen toch maar de middagtrein. Na een paar uur rijden komen we tot stilstand in het treinstation van.............jawel hoor, Shaoguan.

Jammer dat de chinees niet in meerdere reismogelijkheden adviseert en mee denkt. Het had ons een busreis en een dag reizen minder gekost om naar Guilin te komen. Wat wij dan altijd maar zeggen "aan HADDEN heb je niets". Volgende blog het Karstgebergte rondom Guilin