China
Met de trein naar Guilin.......
Tijdens ons verblijf in Tunxi hebben we treintickets kunnen bemachtigen voor de nachttrein naar Guilin. Een treinreis van ongeveer 9 uur. Volgens de manager van ons hostel is het prima te doen op een " hardsleeper". We nemen haar advies aan en om 23.00 uur stappen we met onze backpack de trein in. Het is stikke donker en de meeste mensen liggen reeds te slapen. Alle bagagerekken zijn bezet en de laatste slaapplaatsen zijn om de " derde etage". Ik krijg de backpack niet echt goed in het bagegerek, met enige krachtsinspanning lukt het me dan toch. Ik merk dat mijn kracht afgenoemen is vergeleken met een 10 jaar geleden. De slaapplaats op drie hoog is niet de beste plaats, de matras is hard maar zacht genoeg om een paar uur op te slapen. Na zo'n anderhalf uur komt de trein tot stilstand. Na 4 uur stil te hebben gestaan komen we er achter dat het geplande eindstation te Guilin niet meer te bereiken is. De trein voor ons heeft een ongeluk gehad en is met rails en al van de "dijk" afgespoeld door de heftige regenval. Het gevolg was 21 doden en veel gewonden. We hebben geluk gehad. De trein gaat weer terug naar Tunxi en 9 uur later zijn we weer bij ons beginpunt. We zijn niet op de hoogte dat wij er hier uit moeten. Hals overkop dienen we de trein te verlaten. Ik heb de backpack bij Dragonfly al op haar rug weten te plaatsen en als ik mijn spullen pak wil de trein alweer vertrekken. Ik kom al struikelend de trein uit en plof met mijn backpack op het perron. Persoonlijk niets gebroken wel een plastic beker, dat was dan gelukkig alles. Een chinese perronchef helpt ons het geld van de treinreis terug te halen. Alle chinezen staan in de rij en wij kunnen verder. Eerst maar even tiet veur een pafke en een nieuw plan bedenken om toch in Guilin te komen. We besluiten om naar het vliegveld te gaan met een taxi. Daar aangekomen blijkt dat er hier maar 3 maal per week een vliegtuig aankomt en vertrekt. De taxi is inmiddels alweer vertokken en de laatse bus van het vliegveld staat ook op het punt te vertrekken. Dan nemen we de bus naar............ik weet het niet en Dragonfly ook niet. In een stad waarvan we de naam niet weten worden we afgezet. Hier laten we ons naar het busstation brengen. We kunnen verder reizen en nemen de bus naar Nanchang mogelijk kunnen we daarna de bus naar Guilin nemen. Dit gedeelte van China staat niet in onze digitale planet, een beetje paniek. Onderweg zien we de overstromingsgebieden van het jaar ervoor. Veel water, veel verwoesting maar ook heel veel weder opbouw. Onderweg hebben we contact met ons hostel in Yangshou, net even onder Guilin. We komen wat later sms-en we. En krijgen een reisadvies van eigenaar van het hostel. We kunnen het beste via Guangzhou met de trein naar Guilin reizen. Het wordt 17.00 uur en in Nanchang kunnen we om half zes de bus naar Shaoguan nemen. Daar komen we uiteindelijk ver na twaalf uur aan. Geen kip meer op straat. Een man spreekt ons aan en op zijn chinees weet hij ons naar een hotel te brengen vlak achter het busstation van Shaoguan. Morgen zetten we onze reis weer voort nu eerst even slapen. Even een aantekening bij dit verhaal. Ik schrijf deze blog op 10 juni 2010 en lees in de engels chinese krant dat er weer een trein is weggespoeld nu bij Nanjing gevolg 44 doden. Het gaat maar door hier. Overstromingen en aardverschuivingen aan de lopende band. Reizen met de trein in China is verder veilig maar in dit gebied nu even niet.