Tijdens één van de eerste excursies in Beijing was het tijd voor een bezoek aan 'de Tempel van de Hemel', een prachtig werk op een prachtige plek. Toch vond ik de mensen er omheen eigenlijk veel mooier.

In de verte was gezang te horen...Nieuwsgierig als we zijn, zijn mijn reismaatje en ik op het geluid afgegaan. Daar stonden wij ineens tussen een grote groep mensen, vooral mannen, die met elkaar prachtige liederen zingen. Eén meneer speelde accordeon en de mensen eromheen haakten aan in de liedjes. Geheel onder de indruk, ik zing zelf ook graag, ben ik op mijn gemak op een bankje tussen de mensen gaan zitten. Binnen de kortste keren zat ik daar met armen vol kippenvel, wat was dit mooi! Ook al begreep ik niets van de tekst, dit was natuurlijk in het Chinees, kwam het gevoel meer dan binnen.

Mannen gaan in China met 60 jaar met pensioen en de vrouwen met 55 jaar. Het sociale leven zoeken zij buiten, in de parken. Met elkaar dansen, zingen en sporten is het normale beeld in deze parken. Ben je in China, ga op je gemak eens in een park zitten en kijk om je heen. Het is echt genieten om te kijken naar de mensen en de manier waarop zij hun dagen invulling geven.