Bosch vertrekt weer naar Oerle
Beijing
China
Li-anne
Bosch vertrekt weer naar Oerle
Dinsdag, 15 juni, Oerle. Joe komt ruim op tijd naar het Templeside hutong guesthouse om ons op te halen voor de rit naar Beijing Capital Airport. De week is omgevlogen, en de tijd is aangebroken -helaas wel- om weer terug naar huis te gaan. De rit naar het vliegveld gaat nu veel soepeler dan overdag, er is veel minder verkeer op de highways. Joe zet ons af bij terminal 3, en we nemen afscheid. Wie weet tot een volgende keer Joe! We vertrekken, en Joe ontdekt gelukkig nog op tijd, dat mijn cameratas nog in de auto staat. Beijing Capital airport is erg rustig 's nachts, we checken in bij Qatar Airways voor onze vlucht naar Doha. We vertekken om 02.00 uur 's nachts. Da's toch echt geen tijd, zo midden in de nacht! We doen de slaapmaskertjes op, en net voor Doha, wat toch 8 uur vliegen verderop ligt, worden we wakker gemaakt voor een ontbijt. Doha 5 uur in de ochtend; het is al bloedheet, maar gelukkig mogen we de koelkast (lees wachthal) weer in. We wachten hier op de connecting flight met Lufthansa naar Berlijn. De vlucht naar Berlijn vertrekt met een half uurtje vertraging. Nu het licht is, zien we dat Doha airport midden in het woestijnzand is gebouwd. Onderweg naar Berlijn lees ik een heel boek uit. Het heet "Zadelpijn en ander damesleed" van Lisa van Sambeek. Heel onderhoudend boek, het leest als een tierelier. Iris dut verder en prutst wat aan haar eigen entertainment schermpje. We krijgen voor de 2e keer een ontbijt, en nog een halal-snack. Wat opvalt is dat we enkel knappe mannelijke stewards aan boord hebben op deze vlucht. Da's weer eens wat anders dan die tantes in die mantelpakjes....
Berlijn, weer terug in de westerse wereld. We zijn nog wel een beetje bang om hier gesnapt te worden met onze fake-merkkleding. Iris heeft het een en ander gekocht aan merkgoed, maar alles made-in-china. Ze heeft zoveel mogelijk van de nieuwe spullen aangetrokken, in de hoop dat ze "het" niet zien. Een Diesel-jeans, Paul Frank shirt, Converse all-star-gympen en een Adidas jack, van top tot teen fake. In de rugzakken zit ook nog het één en ander aan verboden waren. De vrouw voor ons wordt uit de rij geplukt. "Alles uitpakken alsjeblieft!".Ondertussen lopen wij met een big smile door de "nothing to declare" uitgang. Het is gelukt! Nu we binnen de EU zijn zal er geen controle meer plaatsvinden. Vanaf Berlijn dus de 3e vlucht vandaag. Ik zit naast een onderhoudende zakenman. Hij werkt in de bank-wereld en was voor zaken in Berlijn. We praten een hele tijd en voor we er erg in hebben staan we in Düsseldorf. Gelukkig is Michel er ook om ons op te halen, met een prachtige bos bloemen! We gaan met ons drietjes nog een hapje eten en dan rijden we naar huis. Wat is het hier -zelfs tijdens de avondspits- rustig op de snelwegen. Het weerzien met de jongens is warm en hartelijk! Wat hebben ze ons gemist! En bovendien zijn opa Frans en oma Jo er ook. Beijing was echt fantastisch, een prachtige week om op terug te kijken, maar weer thuis in Oerle is toch ook hééél erg fijn!
(alleen al om de heerlijke zachte matrassen na een week "hardsleeper"- bedden!)
Ons hele verhaal en nog veel meer kan je ook nog eens nalezen op onze eigen reiswebsite; www.boschvertrekt.web-log.nl
Foto's
