Simatai Great Wall
Beijing
China
Li-anne
Simatai Great Wall
Zaterdag 12 juni, Beijing. Op tijd uit de veren, want Joe, de taxichauffeur komt om 7.30 uur voorrijden. We hebben een extra passagier, want Sandra Lee gaat mee. Ze is hier ook in het guesthouse, is reisboekenschrijfster, en 70 jaar oud. Een interessante vrouw. Ze wilde ook graag naar de Simatai Great Wall, en er was nog plaats genoeg in de taxi om haar mee te nemen. Dus heeft ze haar tour gecancelled, en gaat ze gezellig met ons mee. Joe is een aardige vent. Hij is 31 jaar, en heeft een zoontje van 17 maanden. Hij spreekt goed Engels, en in ruim 2 uur overbruggen we de 100 kilometer naar Simatai. Dit deel van de chinese muur, uit de Ming dynastie is veel minder druk, omdat het zo ver van Beijing af ligt. Het weer zit helaas niet mee, het is warm maar ook mistig/heiig. Daar gaat onze "good view"! En direct daarna denken we aan mistig Sapa, in noord Vietnam, ook een tocht met no-view! In de mist zie je de contouren van de muur wel liggen. Kaartje kopen, maar dan ben je nog niet boven op de berg. Dat is een klim van een half uur. Je loopt langs een stuwmeer tot de bij de eerste wachttoren bent. Er ontbreekt hier namelijk een klein gedeelte van de muur, waardoor de keuze makkelijker wordt. Je kunt alleen rechtsaf omhoog. Het eerste gedeelte van de muur is met hoge muren waar je tussen loopt. Het is een mega steil stuk naar de eerste wachttoren. De treden van de trap zijn allemaal verschillend van afmeting. In de muur zitten de gaten voor de speren, en hele stukken zijn nog in de oude, originele staat. Niet gerestaureerd dus. Het is mega vermoeiend om steeds maar omhoog te gaan over de trappen.Gelukkig heeft Sandra Lee hetzelfde tempo als ik. Iris is al ver vooruit! En als je dan al zwetend, puffend en hijgend bij een toren aankomt. En vervolgens je hart hoort bonken in je oren, en de zweetdruppels langs je neus afglijen, dan weet je........ik ben goed bezig vandaag! De zon breekt door, en het uitzicht wordt steeds maar mooier. We redden het uiteindelijk met onze hike tot de 8e wachttoren, een hele prestatie! En alleen maar bergop! Of, om Chairman Mao maar eens te citeren;
"He who has not climbed the great wall, is not a true man!"
Als we weer met knikkende knieën op de grond staan hebben we wel een lekkere lunch verdiend In een lokaal restaurant bestellen we enkele dingen; komkommers met knoflook, noedels, garnalen met zwarte paddenstoelen en gefrituurde kwartels. Allemaal op een ronde tafel met draaiplateau. Je draait naar je toe wat je iets lijkt. Ik probeer zelfs een gefriuurde crispy kwartel, iets wat ik thuis nooit zou eten. En hij smaakt nog lekker ook.Alleen het nekje ga ik echt niet afkluiven. Terug in Beijing met vertraging want er staan behoorlijk wat file's. En vervolgens terug in ons guesthouse blijken we ook nog eens behoorlijk verbrand te zijn. Eerst maar eens effe wat uitrusten. Dan gaan we vroegavond, als het net donker is op pad met de "motorcycles sidecars". Er komen 2 hele ouderwetse zwarte, chinese motoren met zijspan voorrijden. Lianne gaat in het zijspan, en Iris mag achterop bij de jonge chinees. "Moeten we geen helm op?" proberen we nog, maar het is allemaal "No problem" hier in China. Met de wind in de haren (wat heerlijk fris is met dit plakweer) zoeven we zo langs de Verboden Stad, Wanfujing street, Hou Hai lake, om vervolgens lang het portret van Mao op Tian'anmen plein weer terug te keren naar Templeside Guesthouse. Een perfecte afsluiting van de dag! Wat zullen we straks heerlijk wegdromen op het keiharde matras, moe van alle belevenissen van vandaag.
Tip; Taxidriver Joe Qiao is echt een geweldige man! Hij rijdt veilig en goed. Neem gerust contact op met Joe via de e-mail; info-CN@joe-service.com Of neem een kijkje op zijn website.
Tel Joe; + 86 13301002884
Foto's
