Bhutan dag 3: Een vorstelijke trektocht
Thimphu
Bhutan
Nigelenjitske
Bhutan dag 3: Een vorstelijke trektocht
Dinsdag 5 oktober:
Nadat we in sneltreinvaart door het nationale museum zijn gelopen, wat vooral veel voorwerpen bevat die vroeger en nu nog steeds werden gebruikt, zijn we aan onze trektocht begonnen. De chauffeur (Shabado) werd ingeruild voor een man die onze lunch droeg en onze gids (Sangay) had voor de gelegenheid zijn nationale kledij omgewisseld door een joggingpak en hardloopschoenen. We liepen de route van het Drukpath die je normaal in een dag of zes over de voet van de Himalaya naar Thimpu brengt. In 3,5 uur (exclusief lunch) zijn we over 11km van 2300 naar 3500m 'gelopen'. Het eerste gedeelte ging nog over een kiezelweg, maar al snel veranderde het pad in een door boomwortels gevormde 'trap' dwars door het bos.
Het eindpunt was een grasveldje waar bij aankomst reeds twee tenten stonden, één met twee matjes en onze bagage, die we bij vertrek hadden ingeleverd en door paarden de berg op waren gebracht, en één waar twee mannen in zaten die later de kok en de paardenverzorger bleken. Nadat we een kopje koffie met wat koekjes hadden genoten, zijn we nog 100 meter verder de berg op gelopen naar een tempel, waarin we mede door de vermoeidheid zwaar onder de indruk een half uur in stilte hebben gezeten. De oppermonnik was verheugd met onze komst en we werden hartelijk onthaald en ingezegend. De door boedhistische monniken voortgebrachte chants werken erg rustgevend op de een of andere manier; de wetenschapper in ons vermoed dat het goed op je hersengolven zal werken - ofzoiets. Mooi en indrukwekkend in ieder geval.
Na zonsondergang werd het direct erg koud en waren we blij dat we samen met de vier man personeel in de grote tent mochten zitten, bij een verre van veilige gaslamp terwijl de kok op een gaspitje een volledig verse rijsttafel bereidde. Op mijn vraag of de mannen op ons aan het wachten waren totdat ze zelf konden eten, kregen we alleen het antwoord 'take your time', waarna we besloten de avond verder in onze eigen tent door te brengen. De Bhutanezen eten op dit soort trips onze 'left-overs' aangevuld met veel extra rijst, waarna hún left-overs aan de meereizende zwerfhonden worden gevoerd.
De trektocht zou nog wat langer in beslag nemen, maar ons is beloofd dat de trouwceremonie later wel doorgang zou gaan vinden. In spanning trekken we ons vroeg terug in de tent, waar we een redelijk rustige nacht beleven. Onze eigen paarden worden aan de lijn gezet, maar andere paardenoppassers laten ze vrijelijk lopen, wat af en toe luid belgeluid naast je tent tot gevolg heeft. Al met al een hele leuke en voldoening gevende ervaring!
Foto's
