Wildernis trail

Door: Fiep

Geplaatst op Dec 30, 2015

Er zijn plekjes op de wereld die zo mooi zijn, dat je het aan iedereen wil vertellen. Maar tegelijkertijd wil je het ook voor je houden omdat je bang bent dat er binnen de kortste keren touringcars met airco en wifi, in file naar toe komen rijden. En nu hebben we weer zo’n plekje gevonden… Het geluk wil echter dat er hier nooit toeringcars mogen komen. Ook de accommodatie is zeer beperkt én het is ook nog lastig om te reserveren. Een fatsoenlijke conditie is ook een vereiste evenals een beetje een avontuurlijke instelling. Nu met deze voorwaarden het gros van de wereldbevolking afziet van een reis hiernaartoe durf ik het jullie te vertellen: dames en heren, wij hebben de Napi Wilderness Trail gelopen in het prachtige Krugerpark!


Een wat hebben we gelopen? Een Wilderness Trail. Nou we hebben niet alleen gelopen gelukkig. Ook heerlijk gegeten, met één oog open geslapen, biertjes gedronken aan een kampvuur, vrienden gemaakt met de mede trailisten. Eigenlijk was het best luxe, voor een wilderness trail dan he ;)

In het Kruger zijn, buiten de bekende kampen ook nog 7 kleine kampjes gemaakt. Deze kampen hebben ieder 4 tenten (voor 2 personen), wat sanitair en er staat een hekje omheen. Ze liggen ver weg van de paden en andere grotere kampen. Ze mogen alleen onder strikte begeleiding bezocht worden. Er is geen elektriciteit en geen telefoonbereik. Je begeeft je letterlijk tussen de wilde dieren in de ongerepte natuur, je bent er slechts ter gast. Om het helemaal perfect te maken mag je te voet het Krugerpark verkennen! ‘s Ochtens heel vroeg trek je de wandelschoenen aan en loop je, met 2 gewapende gidsen, door het Kruger. Ik vind het lastig om te omschrijven hoe het voelt. De geuren, kleuren en geluiden zijn zo veel intenser dan wanneer je in een auto zit. Het lijkt zelfs alsof de lucht anders proeft! Naast al die mooie dingen was het fysiek ook best inspannend. Er zijn geen paden, althans, geen mensenpaden. Er wordt gewandeld over de paden die de dieren gemaakt hebben. Zo kom je redelijk makkelijk de 20km durende wandeling door. Halverwege hadden we gelukkig wel een serieuze pauze mét ontbijt (soort van dan, je loopt immers door de wildernis). Toch moet je goed opletten waar je je voeten zet. Behalve de soms gladde en oneffen bodem leven er ook tal van bijtende, stekende en prikkende beestjes. Maar natuurlijk wil je ook zo veel mogelijk om je heen kijken. Ineens lijken de draaiende ogen van de kameleon die in een tak boven je hoofd klimt, bijzonder logisch.

De gidsen kennen het park als hun broekzak. Ze vertelden honderd uit over het ecosysteem en elk beestje hoe groot, of klein ook heeft daar een functie. Je voelt je door alles wat je dan leert zo veel meer verbonden met de omgeving, en tegelijkertijd ben je er ook een volslagen vreemdeling omdat je het zonder gids nog geen halve dag zou overleven.

Er wordt van tevoren gewaarschuwd dat we ons niet moesten instellen op het zien van groot wild. Die vinden mensen (gelukkig!) raar en eng en blijven meestal uit de buurt. Ondanks dat we raar en eng zijn hebben we toch heel wat gezien; neushoorns, giraffe, zebra’s en heel veel antilopen. De dieren bleven wel op gepaste afstand wat ik niet erg vond want als je dacht dat een neushoorn groot is vanuit een auto raad ik je aan om er eens naast te gaan staan (of eigenlijk niet!).

Een wilderness trailt duurde 4 dagen, waarvan er op dag 2 en 3 gelopen werd. Op de eerste dag werden we opgehaald bij een parkeerplaats in het Kruger. Die dag wordt gebruikt om elkaar een beetje te leren kennen en te ‘landen’ in de omgeving. De laatste dag werden we na het ontbijt weer afgezet bij het opstappunt. We zijn er nog dagen helemaal vol van geweest!