RED CITY TOUR

Door: Martinatsea

Geplaatst op May 7, 2010

Red City Tour

Ik vind mezelf terug met het zicht op een prachtig vrouwelijke vorm, ze heeft brede schouders, een slanke taille, maar naar onderen toe wordt haar achterwerk steeds breder. Ze staat op één been en een ronde voet en op haar borst staat met agressieve letters “Duvel”. Ze is zo koud, dat haar lichaam van onder tot boven de lucht condenseert, wat haar bijzonder aantrekkelijk maakt. Bij de eerste slok uit het glas voel ik me helemaal thuis.. Ondanks de 9530 km van mijn Zeeuws-Vlaams stamcafé vandaan, zijn ze in Kaapstad ook bekent geraakt met Belgse kwaliteit en bij het bestellen van een Kwakbiertje moet ook traditie getrouw een linker schoen ingeleverd worden als borg voor het glas.

Omdat jullie de rest van mijn alcoholische avont-uren wel kunnen bedenken, zal ik daar dan ook verder niet over uitweiden. Maar vertel ik misschien meer over mijn tijd op en naast de unieke Clipper Stad Amsterdam.

We bevinden ons aan Jetty 2 bij het Waterfrond in Kaapstad, we hebben diverse partijen waaronder 2 van Randstad en 1 van Damen Shipyard (waar ook de Clipper is gebouwd). Ik ben zelf meestal bezig op de brug met het verbeteren van kaarten, reis voorbereiden en genieten van het uitzicht op de Tafelberg. Zo nu en dan komt een groep gasten langs die veelal erg geïnteresseerd is in mijn werk en de uitrusting op de brug, wat het werken erg leuk maakt. Woensdagnacht sta ik echter op voor nachtwacht wat betekend dat je van 12 uur in de nacht tot 08 in de morgen de valreep in de gaten houdt. Mag het die avond zijn dat er een afscheidsfeestje van de VPRO is gepland waar het schip afgelopen 8 maanden mee samen heeft gewerkt. Dat resulteert dus in het aanschouwen en aanhoren van uitgefeeste lui, dat af en toe erg hilarisch kan uitpakken op een valreep. Het wakker maken om 07.15 gaat echter wat moeizamer…

Mijn dag zit er dan juist op en tot 15.00 slaap ik lekker een beetje bij. Het voordeel is nu dat ik nog een stukje middag en een hele avond voor mezelf heb. Op aanraden van een bevriende Kaapstadkenner koop ik een kaartje voor de “hop on - hop off Red City Tour”. Als een echte toerist (wat ik ook echt ben..) installeer ik me -met koptelefoon- op het open bovendek van de knalrode dubbeldekker.

Wanneer ik het gevoel van “in die bus zitten” van me afzet en luister naar de vriendelijke Nederlandse vrouwenstem aan de andere kant van het stekkertje, is het een ontzettend makkelijke en snelle manier om veel over Kaapstad te weten te komen. Het brengt me door het moderne centrum, langs de Clock tower en Castle of Good Hope tot ik aan de andere kant van Lionshead de zon langzaam in Camps Bay zie zakken. Omdat ik op de voorlaatste bus zit, heb ik maar 1 kans om uit te stappen. Met het relatief koude water van de zuid Atlantische oceaan en de warme lucht boven land treed hier weer een mooi natuurkundig verschijnsel op. Boven het strand condenseert de lucht wat de geelrode zonestralen nog meer diffusie geeft en een Hollywood achtige sfeer veroorzaakt, ideaal voor mooie foto’s.



Terug met mijn voeten op Afrikaanse aarde beland ik weer voor een portie thuisgevoel in het Belgscafé Den Anker. Ik lees daar in een Vlaamse krant van 2 april dat we in Nederland weer zoveel miljarden moeten bezuinigen na de volgende verkiezingen en ben wederom blij dat ik voorlopig nog niet thuis ben…

Op 30 april hijsen we ons allemaal in een oranje polo en hebben we ’s avonds een feestelijke barbecue, wat mij eigenlijk de rustigste Koninginnedag in jaren bezorgt.

Zondag 2 mei vertrekken we richting Europa, met 23 man bemanning, zonder gasten, zonder camera’s, zonder wind, zonder miljarden en helaas zonder Duvel. 44 dagen: oceaan en zee richting Valencia.. 44 dagen zeilen!



Martin