dagtrip Victoria falls vanuit Kasane (botswana)
Victoria watervallen
Zimbabwe
Guidowater
dagtrip Victoria falls vanuit Kasane (botswana)
Om 8 uur vanochtend werden we opgehaald in onze lodge in Kasane voor onze dagtrip naar Victoria falls in Zimbabwe. De bus brengt ons samen met nog een stuk of 10 andere naar de grens van Botswana. Hier verlaten we het land en een paar honderd meter verder moeten we met zijn alle het kantoortje van de Zimbabwaanse douane weer in. Hier moeten we allemaal eerst wat formulieren invullen en natuurlijk betalen voor het visum. Je kunt met alle mogelijk valuta betalen behalve met die van het land zelf want dat is echt geen drol waard.
Een pagina groot plakkaat in ons paspoort rijker rijden we dan Zimbabwe binnen. We rijden wel in een andere (exact dezelfde) bus dan voor de grenspost omdat auto's de grens over meenemen erg duur is. Het is ongeveer een uur rijden naar het plaatsje Victoria Falls. Het is een lange rechte weg die dwars door een natuurgebied loopt. In het plaatsje Victoria Falls is alles gericht toerisme en overal zitten restaurants en bars. De mensen zijn ook veel opdringeriger dan in Botswana en proberen van alles te verkopen. Als we met de bus stil staan probeert een jongen mij een Zimbabwaanse biljet te verkopen. Hij wilt een biljet van 20 biljoen Zimbabwaanse dollar verkopen voor 1 US dollar. Uiteindelijk hebben we het maar niet gedaan omdat hij zo'n pak geld in zijn hand had dat het waarschijnlijk nog nep was ook.
Uiteindelijk komen we aan bij Victoria falls national park en we moeten natuurlijk dikke entree betalen. Dertig Us dollar of 25 euro maar wederom is betalen met de Zimbabwaanse dollar niet mogelijk. Van andere toeristen hoorden we al dat er zelfs alleen US dollars uit de pin automaten komen. Wij hadden onze Pula's gister al gewisseld voor Us dollars en hoeven dus niet te pinnen.
Dan gaan we eindelijk naar de falls toe of zoals de lokale bevolking het noemt Mosi-oa-tunya (the smoke that thunders). De totale waterval is meer dan een kilometer breed en varieert in hoogte tussen de 90 en 105 meter. Omdat het water in de Zambezi rivier in mei op zijn hoogst is zien wij de waterval in zij volle glorie. Er worden overal poncho's verkocht maar zoals onze bus chauffeur het mooi omschreef gaan wij samen met een Zuid-Afrikaans stel voor de full experience. Langs de rand van de watervallen zijn een stuk of 20 uitzichtpunten gemaakt de ééne nog mooier dan de ander. Het is ongelofelijk hoeveel water hier naar beneden komt. De hoeveelheid is zo hoog dat er een grote nevel wolk aan de andere kant van de waterval hangt. Van deze nevel komt dus ook de uitdrukking "the smoke that thunders".
De eerste 5 punten zijn prachtig, je kijkt hier eigenlijk in de lengte door de canyon. Vanaf uitzicht punt 5 beginnen we wat nat te worden van de nevel maar als we op de helft van uitzichtpunten komen veranderd de nevel gewoon in een zware regenbui. We laten ons niet uit het veld slaan en ongeveer tegelijk met de 2 Zuid-Afrikanen die bij ons in de bus zaten bezoeken we alle uitzichtpunten. Mijn camera is water afstotend maar als alles tot op het bot toe doorweekt is besluit ik toch maar mijn spiegelreflex te ruilen voor de kwalitatief mindere onderwater camera. Op het laatste uitzichtpunt hebben we een mooi zicht op de brug die de grensovergang vormt tussen Zimbabwe en Zambia. Wij blijven echter aan deze kant van de grens omdat we geen Gele koorts vaccinatie hebben. Als we nu Zambia zouden bezoeken mogen we morgen Namibië niet meer in omdat deze eisen de je dit vaccin hebt als je in een land bent geweest waar gele koorts voorkomt.
We gaan op het terras zitten en bestellen en soep en pasta terwijl we enigszins proberen op te drogen. De meeste mensen hebben toch allemaal poncho's maar dit is wel echt de manier om de watervallen echt te ervaren. Het eten in het restaurant is verbazingwekkend goed en gekscherend zeg ik tegen de Zuid-Afrikanen naast ons dat er waarschijnlijk een Italiaan in de keuken staat. Na de lunch hebben we nog tijd over voor de bus ons komt halen en dus lopen we nog een keer naar de eerste paar uitzichtpunten waar je niet zo nat word. En o wat ben ik blij dat we dit gedaan hebben! Inmiddels zijn eigenlijk alle toeristen verdwenen en die missen het spektakel pas echt. De zon is gedraaid en staat nu vanaf de Zimbabwaanse kant op de watervallen. Het gevolg is dat er overal prachtige regenbogen door de nevel tevoorschijn zijn gekomen. Op sommige punten zijn zelfs 3 dubbele regenbogen te zien. We lopen de eerste paar uitzichtpunten dus nogmaals af maar stoppen als we weer nat beginnen te worden, daar hebben we nu echt geen zin meer in.
Als we het park verlaten lopen we nog even langs de vele kraampjes maar de mensen zijn zo opdringerig dat we al snel geen zin meer hebben om iets te kopen. Daarnaast zijn ook nog eens de US dollars op en we hebben geen zin om te pinnen. De bus is netjes op tijd en we worden in 45 minuten netjes terug gebracht naar de grens waar alle immigratie perikelen van de heenweg zich weer in omgekeerde richting herhalen. Als we terug in Botswana zijn staat de volgende bus en na 15 minuten rijden komen we aan bij onze lodge. Er komt een eind aan een schitterende dagtocht die nog lang in ons geheugen zal staan.
Foto's
