Zimbabwe
Van Nairobi naar Kaapstad Deel VIII
Hallo allemaal!
Hier weer een bericht vanuit (bijna letterlijk) het hol van de leeuw!!
Ik heb de meest wonderbaarlijke 3 dagen achter de rug in Anteloop Park! Alles klopt hier: de omgeving, het weer, de vriendelijke mensen, het eten en natuurlijk: DE LEEUWEN!!
Je kan hier een groot aantal activiteiten ondernemen, waarvan de opbrengst voor een groot deel naar ALERT gaat, een organisatie voor het behoud van leeuwen in Afrika.
Ik had besloten mee te doen aan de Night Encounter (op jacht met 3 leeuwen in het donker), safari te paard en de Cub Viewing (knuffelen met welpjes).Na een heerlijk relaxte dag gisteren overdag (uitslapen,ontbijten, zwembad, potje cricket, lunchen, beetje lezen) was het om 6 uur (het is hier rond zessen aardedonker) tijd voor de echte actie. Warm aangekleed of we naar de Noordpool gingen, werden we opgehaald door een open jeep.
Het plan was als volgt: 3 jonge leeuwinnen die leren jagen en al 6 dagen niet hadden gegeten, werden losgelaten in het park om op jacht te gaan. Wij volgden in de jeep zo goed als dat ging. We waren van te voren ingelicht dat de dames echte killers waren, met een 85% kans op een Kill. Soms duurt het uren voor ze een prooi vinden en soms gaat het enorm snel.
En snel ging het! Binnen 10 minuten na het loslaten van de leeuwinnen was het prijs. Een duiker ( = kleine gazelle) die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats was en zo z'n einde tegemoed ging. Toen de leeuwinnen hem eenmaal in het vizier hadden ging het enorm snel, binnen 10 tellen hadden ze hem te pakken.
We waren gewaarschuwd dat het gruwelijk kon zijn en gruwelijk was het... Het duurde voor mijn gevoel eeuwen voordat het arme beestje echt dood was en het gegil ging echt door merg en been. Zelfs toen ze al begonnen te eten en het bloed overal spatte, bewoog hij nog. Echt gruwelijk, maar ook heel fascinerend. Gek genoeg kon ik toch fotos maken en die zijn bloederig maar goed gelukt. Sommigen in de jeep konden het minder goed aan, Julz zat te huilen achter mijn rug.
Nadat de hele duiker was opgevroten (lekker alles, inclusief krakende botten en het hoofd) waren de dames moe en voldaan en ploften ze neer. Met veel moeite lukte het de guides ze terug in de omheining te krijgen. Na een uur waren we weer terug op de campsite, waar een grote pan soep stond te wachten, maar om begrijpelijke redenen hadden we neit zoveel honger meer. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er vannacht van heb gedroomd, maar toch absoluut geen spijt, het is tenslotte de natuur en het is een goede zaak dat de leeuwen leren jagen zodat ze teruggeplaatst kunnen worden waar ze horen!
Vandaag was een wat minder geweldadige dag... Vanmorgen eerst lekker ontbeten met Engels Ontbijt (gebakken aardappels, worstjes, eitje..) en toen vervolgens mijn onbijt door elkaar laten klutsen op de rug van een paard.
Ik had mezelf vol enthousiasme opgegeven door de gemiddelden groep, maar dat bleek nog niet mee te vallen. Paardrijden over de savanne is toch net even wat anders dan op de Zeeuwse klei.... Ik denk dat ik morgen wat moeite heb met de lange dag die we in de truck moeten zitten!! Helaas had ik ook nog een paard wat niet echt in het gareel liep, ik begon achter in de rij en was uiteindelijk na anderhalf uur als eerste weer terug in de stallen!!
Maar een ervaring was het wel, vooral omdat je te paard heel dicht bij de wilde dieren kan komen. Ze zien je dan namelijk als een met het paard en voelen het niet als bedreigend. Zo waren we dus zomaar ineens op een meter of twee van 5 enorme giraffen, best een beetje intimiderend. Na anderhalf uur dus moe maar voldaan teruggekeerd!
Vanmiddag stond een ontmoeting met de jongste bewoners van Anteloop Park op het programma: 3 welpjes van 5 maanden oud! Helemaal geweldig, we konden ze aaien en met ze spelen, al hadden ze daar niet zoveel zin in! Na onze bloederige avond gisteren was het bijna niet voor te stellen dat die schattige poezebeesten straks veranderen in moordmachines!! Op de terugweg kwamen we nog 4 olifanten tegen die een bad namen in de rivier, dat is dus hoe het er hier uitziet: je weet nooit wat je tegenkomt!
Vanavond hebben we ons laatste diner hier en morgen vertrekken we helaas om 06.00 richting Bulawayo, de tweede grootste stad van Zimbabwe. Onderweg stoppen we bij de Great Zimbabwe Ruins, de overblijfselen van de oudste stad van Afrika. We blijven daarna twee nachten in Bulawayo en gaan dan, hopelijk met de stroomtrein, naar Victoria Falls.
Gisteren was er een andere Oasis truck die de tegengestelde route volgen en volgens heb worden de komende 5 weken ook geweldig, met als hoogtepunten De Okavango Delta, Etosha National Park, en het zandboarden en skydiven in Namibie.
Ik heb besloten het in Victoria Falls netjes te houden en geen rare dingen te gaan doen. Behalve een river cruise en een high tea in het Vic Falls Hotel met Annie (we worden hier al gekscherend De Granny's genoemd door de rest die zich allemaal van bruggen gaan storten). Geen zorgen dus voor het thuisfront : Es blijft tot de skydive met beide benen op de grond!!
Verder alles helemaal goed hier, het is echt een avontuur om in slaap te vallen met het gegrom van 56 leeuwen op de achtergrond! Ik vermaak me nog steeds prima, al mis ik jullie natuurlijk wel !!
Tot snel, volgende update waarschijnlijk vanuit Victoria Falls of te wel: De Rook Die Dondert!
Groetjes Esmeralda