Victoria watervallen
You are now entering Zambia
En toen naderden we het bordje: “You are now entering Zambia”. Wow! In een paar uur tijd hebben we drie landen bezocht! En nu staan we dus op de brug. Aan de ene kant zie je nog een stukje van de Victoria Falls, aan de andere kant zie je vooral de enorme kloof en het vervolg van de Zambezi-rivier. Mooi uitzicht! De brug zelf is wel een beetje gammel… Als er een vrachtwagen overheen rijdt voel je alles trillen en bewegen. Het bordje “Warning! Only one vehicle is allowed on the centre of the bridge” maakt het daar ook niet beter op! Even later liepen we dan ook weer terug naar Zimbabwe. Ook daar moesten we natuurlijk eerst weer onze “bridge pass” laten stempelen en vervolgens bij de douane inleveren.
Vanaf de brug hadden we een leuk restaurantje gezien, “The Lookout Café”. Vanaf hier heb je uitzicht op de Zambezi-rivier, de brug en Zambia. Hier hebben we het toetje van onze lunch gegeten en lekker genoten met een drankje. Prima plek! Aan het einde van de middag zijn we weer terug gelopen naar het begin van de watervallen, waar onze chauffeur op ons stond te wachten. Even later sprongen we weer in de auto en reden weer terug naar Botswana. Een lange, rechte, geasfalteerde weg, waar de strepen ondertussen al verdwenen waren. Vlak voor de grens moesten we stoppen voor een politie-controle. Of eigenlijk 2 tonnen met een pion erop en een politieagent ernaast. We werden flink ‘geïnspecteerd’. Toen meneer agent een rondje om te auto had gelopen, kwam hij terug. Boete. Twee mensen hadden geen gordel om. Vond hij. Want die hadden ze wel om! Onze chauffeur probeerde zich uit de boete te kletsen, maar helaas, we moesten toch naar de kant. De boete was 10 dollar voor de betreffende personen. Die waren het hier uiteraard niet mee eens en hebben meneer agent uitgenodigd om in de bus te komen kijken. Een tegensputterende agent keek snel de bus in en gaf ons gelijk. We mochten gaan!
Bij de grens naar Zimbabwe ging het ook weer vrij vlot. Stempeltje om Zimbabwe te verlaten en een stukje verderop weer een stempeltje om Botswana in te mogen. Uiteraard moesten onze schoenen ook weer even ‘gedesinfecteerd’ worden, dus moesten we ook nog op een natte, kleffe doek gaan staan. Tuurlijk. Hier gaan de bacteriën zeker dood van! Een half uur later waren we weer terug bij Senyati. Bijna dan. Onderweg nog even een auto uit het zand geduwd. Nou ja, de chauffeur dan en wat sterke mannen. Bij Senyati aangekomen zijn we gelijk weer naar het terras gegaan. Deze keer hadden we uitzicht op een drinkende olifant. Even later waren het zelfs 12 olifanten! Terwijl de bavianen aan het schreeuwen zijn, komt er nu een hele kudde impala’s langs om te drinken. Wat een fantastische plek is dit toch! Hier blijven we nog wel even zitten…