Tataouine.

Wie naar het zuiden zal reizen krijgt hier een veelvoudige traktatie,
Tafelbergen al van verre te zien in een ongenaakbare omgeving van deze platte hoge bergen.

Een omgeving wat snakt naar enig water en in de verte die grote plons met zand. De Sahara,
Tataoune is door deze platte tafelbergen bijna omgeven en ik zag het ook vauit een hoge berg.

Maar ondanks deze droogte zag ik veel graan in kleine velden naast verlaten rotsen en toch kleine oases.
Het graan wat vroeger werdt opgeslagen in de welbekende eeuwen oude schuren overal de Ksar.

Toch heeft deze leegte soms iets magisch vooral door alle sirene rust,
Een sirene rust op de wegen en velden waar je ook maar bent of zal komen.

Vooral magisch leeg.