Bijzonder om naar een toeristische trekpleister te gaan en aldaar te merken dat je het hele amfitheater bijna voor jezelf hebt! Normaal gesproken staat het plaatsje El Djem volgepakt met luxe touringcars die zich langs eenvoudige ezelskarren proppen, maar deze ochtend niet. Het is de allereerste week van april en het toerisme moet nog op gang komen.
Dus ik slenter op m'n gemak door het indrukwekkende bouwwerk, dwaal door de koele gangen waar het warme zonlicht van buiten naar binnen piept, klauter de trappen op tot bovenaan en tuur dan met samengeknepen ogen naar beneden. Met al die nissen en poorten krijg ik een beetje een Harry Potter gevoel. Maar ik heb slechts mijn camera in m'n hand en niet de sluipwegwijzer. Dan had ik die aan kunnen tikken met m'n toverstok, plechtig zweren dat ik 'snode plannen' heb en dan zouden alle geheime gangen zichtbaar voor me worden. Met zwenkende trappen, lieve monsters achter dikke deuren, zingende spoken en... ik dwaal af. Behoorlijk veel zelfs. Goed, El Djem dus. Ook mooi zonder fantasie ;-)