metaalbewerkers, presidenten en tata's
Noord Togo
Togo
Jeannette
metaalbewerkers, presidenten en tata's
26-12-09
Vanaf Schiphol via Parijs gevlogen naar Lome de hoofdstad van Togo. Op het vliegveld worden we opgehaald door onze chauffeur en gids Paul Koffy, de zelfde leeftijd en eerste naam als mijn ega en hij wordt dus Koffy deze reis. Eerst even geld wisselen, want dat wordt elders lastig in dit land.
Koffy rijdt een rode fourwheeldrive en spreekt uitstekend Engels in dit land waar de tweede taal Frans is. Hij brengt ons naar hotel Belle Vue, met een lekker koud pilsje, een goed bed en ontbijt. ' S morgens even naar het strand van Lome gelopen. Vrouwen met manden op het hoofd, vissers met lange touwen in zee (nooit eerder gezien deze techniek) en verkopers op het strand, we zijn in west Afrika!
Om 9 uur vertrekken we naar het noorden naar Kpalime. we slapen 2 nachten in een enorm hotel met de naam "Christal", dat dat bepaald niet is want het zijn donkere kamers waar van alles niet werkt. Wel heeft het hotel een groot zwembad en een drankje kost maar 500 cfa (75 cent). De volgende dag maken we excursies naar cacao en koffie plantages, een waterval en naar het dorpje Kloto met bijzondere muurschilderingen. Hier zien we verschillende kunstenaars weven en mooie batikschilderijen maken.
We rijden de dag erop verder naar het noorden. de natuur wordt hier droger en wat ruiger en heuvelachtig. Hier gaan we de Bassari, de metaalbewerkers, bezoeken. In het dorpje Tchareho bezoeken we deze harde werkers. Het is een prachtig gezicht hoe ze in een donker hutje van oude wielen in een vuur een schep smeden. Moeder met kind aan de borst blaast met een balg in het vuur om het aan te houden. Paul maakt er prachtige foto's van.
De volgende dag op zoek naar de roots van de president van Togo. Ergens in het noorden op een verborgen plek heeft de vorige president in 1974 een vliegtuigcrash gehad. Hij heeft dit overleefd. Hieraan worden allerlei boven natuurlijke krachten verbonden. Na wat cfa's voor de bewaking mogen we wel even kijken, ze hebben er een heel monument om heen gebouwd.
Ook heeft de huidige president (zijn zoon) die onrechtmatig op zijn stoel zit hier zijn tweede huis en home town. Togo is dan ook een militaire dictatuur, hoewel een milde vorm.
Per ongeluk belanden we ook nog in de tuin van de president, want hoewel de toegangswegen "goed" bewaakt zijn met roadblocks, rijden we via allerlei kleine weggetjes er zomaar achter!
Onze laatste dag voor we de grens in het noorden met Benin oversteken gaan we de highligt van Togo bezoeken: de Tata's met haar animistische bevolkingsgroep de Taberma. Opvallend zijn de fetisjen die aan de ingangen van de kleine kasteeltjes hangen. We mogen de tata's uitgebreid bekijken en er wordt een begroetingsdans voor ons opgevoerd. Ik moet natuurlijk ook even meedansen. Ondanks dat dit op de wereld erfgoed lijst staat van Unesco komt het erg armoedig over hier. Ik kan hier mijn zeepjes, pennen en rugzakjes wel kwijt.
Foto's
