In Makunduchi, een doodgewoon authentiek dorp op Zanzibar, zag ik dit jongetje naar de oudere generaties kijken. Hij werpt een blik in zijn eigen toekomst, zo lijkt het. Vanwege de grote werkloosheid op het eiland hangen de mannen maar wat rond het buurthuis. Gezellig is het wel, er wordt gekletst en gelachen. Bijzondere gedachte dat deze jongen en zijn vriendjes over tientallen jaren er wellicht hetzelfde bij zitten. Ondanks de armoede is de sociale cohesie sterk, en overheerst bij mij een gevoel van saamhorigheid, respect en dankbaarheid. Ik denk dat de Nederlandse ouderen doorgaans een stuk eenzamer en wellicht zelfs ongelukkiger zijn.

Makunduchi is vanuit Jambiani te bezoeken met een excursie. Dit duurt slechts een paar uurtjes, en het geeft je een hele mooie kijk op het dorpse leven op Zanzibar. Je kunt er uiteraard ook op eigen gelegenheid heen. Ik voelde me er veilig. Het hele dorp cirkelde wel om ons heen, dus wat voorzichtigheid met je spullen is uiteraard wel geboden.