Serengeti, het vervolg op "Ndutu Area een pracht gebied"
Serengeti, het vervolg op "Ndutu Area een pracht gebied"
Dit is het vervolg op mijn vorige blog waarin we behoorlijk wat avontueren beleefd hebben.
Na al dit gerace om op tijd door de poort van Serengeti Nationaal Park te komen kwamen we wel in een prachtige natuur van hoog gras, kopjes en platte bomen aan. Na de vier natuurgebieden, Tarangiri, Lake Manyara, Ngorongoro crater en Ndutu Area waar we uitzonderlijk veel dieren hebben mogen zien kwamen we in veel rustiger gebied. Hierdoor ervaar je de grote trek. De dieren zijn waar de wildebeesten en Zebra kuddes zijn en die trekken rond volgens hun natuurlijke klokje wat wij mensen met een redelijk hoge mate van zekerheid kunnen lezen. De precisie van een paar dagen maakt dat je toch een aantal locatie bezoekt om zo, zo zeker als mogelijk de dieren te zien.
Wij zagen hier dus weinig dieren maar ach dat geeft niet als je in zo een mooie omgeving en al zo verwend bent. Na een 45 minuten rijden op een niet al te beste weg stopte Victor de wagen.
Een lekke band. Tuurlijk, hoort ook allemaal bij de ervaring. Best jammer van dat hoge gras in een omgeving waar de leeuwen, cheeta's en hyena's wonen. Band gewisseld met zijn drieën en in hoog tempo om gelukkig weer heel en gezond verder te kunnen. Wederom waren we te laat op onze lodge. Begint gewoonte te worden. Het is wel een prachtige locatie, Pioneer camp, boven op de kopjes.
Hoe mooi kan een afscheid van de vakantie van je leven zijn? Heel erg mooi als je wakker gemaakt wordt door een Masai, die de wacht houden over het kamp, met de vraag om even te komen kijken. Daar sta je nog in je nachthemd te gluren naar een olifant vlak voor je tent. Adembenemend! De Masai wist ons te vertellen dat de olifant de hele nacht gefoerageerd had voor onze tent. Daar kreeg ik kippenvel van zo mooi. Hij is nog gebleven totdat wij ook aanstalten maakte om te vertrekken voor ons ontbijt en op weg naar ons thuis. Nog even een laatste foto en daar ging hij en wij.