Close encounter with an elephant

Door: Martinhectors

Geplaatst op Dec 15, 2018

Het is late namiddag als we terugkeren in ons kamp. We hebben er weer een dagje safari in het Serengeti NP opzitten. We vleien ons nog even neer voor onze tent om te genieten van de omgeving.
Wat later komt Nico, één van de kampmedewerkers, met een emmer warm water voor onze douche.
“Hakuna Matata” roept hij en hij lacht zijn tanden bloot. Het is een vriendelijke en vrolijke kerel.
“Hakuna Matata” antwoorden we al zingend.
Hij vult de bak buiten achteraan de tent en komt terug.
“Did you enjoy your safari today?” vraagt hij.
En of we genoten hadden! Een mooie ontmoeting met moeder en dochter luipaard was het hoogtepunt van onze dag geweest!
We praten nog wat en dan kijkt hij plots opzij. We horen hem “dangerous, dangerous” mompelen en hij wijst in de richting van een olifant. We springen recht en ik wil snel mijn camera in de tent nemen maar hij gebaart dat ik moeten blijven staan.
De olifant komt dichter onze richting uit. Onze tent staat als laatste in het kamp en daar stevent hij recht op af.
Ondertussen zijn er nog wat nieuwsgierigen bij gekomen. Wauw, het geeft toch wel een opwindend gevoel!
Maar dan zegt Nico plots dat de anderen met hem mee moeten gaan.
Wij blijven bij onze tent en houden onze grote vriend in de gaten. Hij komt nu toch wel akelig dichtbij!
“If I say go, you have to go in your tent” klinkt het achter ons.
Nico is er terug.
“It’s a bull” zegt hij, “he’s looking for water and that can be dangerous!”
We beginnen ons toch wel wat zorgen te maken en staan al wat dichter bij de ingang van onze tent.
“Go inside now” roept hij en hij wandelt snel weg.
Het lijkt of de olifant zijn tempo versnelt en wij haasten ons onze tent in. Gauw de rits nog sluiten en door het vliegengaas zien we hem komen.
Daar staan we dan. Stilletjes probeer ik ook de verduistering nog te sluiten. Hij staat nu vlak bij onze tent. Enkel een stukje canvas scheidt ons van deze grijze kolos.
“Als hij nu een duwtje tegen de tent geeft, worden we vertrappeld” hoor ik mijn vrouw fluisteren.
We houden onze adem in en we horen hem langszij komen. Daar blijft hij even staan. We durven bijna niet te bewegen.
Hij loopt verder naast de tent en dan volgt er gekletter van de emmer buiten. Hij heeft het water gevonden! Dan wordt het weer stil.
Na een tijdje sluipen we voorzichtig onze tent uit en we zien hem achter ons verder wandelen. Op zoek naar meer water….

Ik heb spijtig genoeg geen foto van onze bezoeker. Hij was wel even imposant als die op de foto.