Kinderen blijven kinderen. Ook al ben je straatarm, heb je nauwelijks te eten en leef je in een post war zone, spelen is ook een levensbehoefte.
En daar is weinig voor nodig, zoals in dit geval een vergeten lint op de grond. Wat begint als niets ontaard al gauw in een grote stoeipartij waarbij alles wordt vergeten. Even is er geen verleden meer maar alleen het heden. Spelen is helend.