Mijn buurmeisje Adamsay in Makeni heeft een week vanaf afstand naar mij gekeken en wilde niets van mij weten. Tot na die week met een spelletje eindelijk het ijs gebroken was. Daarna leerde ik haar pas kennen als de ondeugende kleuter die ze was.
Je hebt van die kinderen waarvan je alleen maar de ogen hoeft te zien en je weet aan dat kleine glimdingetje: aan jou hebben we de handen vol.