Ludovico86was hier 30 Nov 2016
Het voelt alsof Freetown nog niet geraakt is door toerisme. Sinds de ebola crisis is de toerismeindustrie verdwenen, en de internationale gemeenschap bestaat uit hulpverleners en NGOs. Ik was daar voor een congres, maar het voelde echt als een avontuur. Ik pakte de okada motortaxi elke dag naar werk,en na mijn werk stapte ik in een share-taxi met lokale bewoners en ging de stad verkennen.
De stad heeft veel geschiedenis. Salonians waren vaak gebruikt als slaven in de VS wegens hun kennis van rijst landbouw. Veel Afrikaans-Amerikanen zijn via Bunce Island (nu UNESCO heritage site) naar Amerika gegaan. Het was de eerste stad waar slaven teruggkwamen, en er zijn nog herinneringen in de stad van die tijdperk.
De stad heeft ook veel littekens opgelopen wegens de oorlog en de ebolacrisis. Gebouwen hebben nog kogelgaten, posters met ebolaberichten hangen nog overal. De stad is vies, en er is veel armoede. Er wordt wel een poging gedaan om de westelijke helft schoon te houden voor de toeristen, maar dat lukt niet helemaal. Het maakt voor mij niet zoveel uit, ik was er niet om hetzelfde als in Europa te voelen.
Het maakt de mensen ook niet minder gezellig! Salonians zijn meestal heel vrolijk, lachen en dansen continu. Wat mij het meest verbaast is de religieuze diversiteit en tolerantie, daar kunnen wij wat van leren. Prijzen zijn goedkoop, tenzij je naar expat-plekken gaat. Eten was ok, muziek was te gek! Maak mijn fout niet, neem Deet en cash mee (boot vanuit vliegveld=$40).