Slenterend door de straatjes, op slaveneiland Gorée, kijk ik mijn ogen uit. Allemaal rood en geel gekleurde huizen, met houten luikjes en met ijzeren balkonnetjes. Een langgerekt straatje met allersoort aan kunstwerkjes, zoals houtsnijwerk, schilderijtjes en zelfgemaakte sieraden, maar ook recycle-kunst. Ook hier is het een feestje van kleuren. Zelfs de kunstenaars en kooplui zien er prachtig en kleurrijk uit.

Ik pas me aan, aan het tempo om me heen en slenter verder. Er zit een mannetje gehurkt en is bezig met z’n karretje. Het is geen lekke band, maar hij is er wel druk mee. Helaas is er sprake van een taalbarrière, want ik kom er niet echt uit met wat hij aan het doen is. Ik denk dat hij tracht z’n karretje wat te verstevigen of stabieler te maken…