Een vredig plaatje. Langs de weg met dat rode zand dat je veel ziet in Rwanda staan wat rieten hutjes. Een man is goed gekleed en voert zijn fiets aan de hand terwijl ik mijn foto maak. Vrouwen zitten in de berm met bossen sprokkelhout die ze kunnen gebruiken om te koken. Het landschap is glooiend en zo kenmerkend voor het land van de duizend heuvels. En het is zo'n typisch tafereel voor daar.

Maar, het is 1994 en de burgeroorlog is net begonnen. Dat er een genocide aan de gang is, is ook al bekend. En op dit moment weet niemand even welke kant hij op moet. Burundi ligt heel dicht in de buurt, op enkele duizenden meters maar. Daar is het etnische conflict echter ook al aan de gang.

Een foto kan bedriegen. De ogenschijnlijke rust is hier onrust. En we weten ons geen raad. Ik werk daar op dat moment voor het Internationale Rode Kruis.