Murchison Falls NP

Reisgids

Beste reistijd

Foto's

Praktisch

Murchison Falls NP image

Murchison Falls NP

Murchison Falls NP
Oeganda
Iris89

Ongeval - Murchison Falls - Moreel dilemma

's Ochtends vroeg staan we op en we wachten rustig op onze huurauto. Deze wordt al snel gebracht en ons avontuur kan beginnen. De auto is helemaal volgepakt, een 4x4 waarin we net met z'n 2'en passen. Vanaf Entebbe rijden we richting de Murchison Falls. Het is even wennen, het stuur zit aan de andere kant, het is best wel druk en onrustig in het verkeer, maar so far so good, de wegen zijn in eerste instantie nog perfect.

Ongeveer een uur voor de ingang van Murchison Falls beginnen de onverharde wegen. Aangekomen bij de ingang halen we onze permits en kunnen we beginnen. Geen idee ook wat ons te wachten staat, of we al in het 'echte' park zijn of dat we nog een ingang tegen gaan komen.

Na ongeveer een half uur na de ingang van het park zien we rook. Op het moment dat we naar links kijken zien we een auto, op de kop en in de kreukels, tegen aan boom aan staan en een flinke brand. Op dat moment komt er ook een auto van de andere kant en deze rijdt door.

Terwijl ik aan het rijden ben kijk ik in de auto. Ik zie geen personen, maar de rook en de hitte wordt best intens dus ik rij wat door. Op het moment dat ik naar rechts kijk, kijk ik regelrecht in bebloed gezicht. Een man, met een flinke hoofdwond, loopt onrustig heen en weer. Ik parkeer meteen de auto, stap uit en zie op dat moment ook een vrouw. We vragen of ze de alarmcentrale al hebben gebeld; waarop hun antwoord is dat ze geen bereik hebben. Het zijn lokale mensen en ik merk dat het communiceren in het Engels al best lastig is.

Op dat moment denk ik: we hebben een Ugandese telefoon meegekregen; wij moeten toch wel bereik hebben. We proberen te bellen, maar je raad het al; geen bereik. Op dat moment zien we dat de man met de hoofdwond weer richting zijn auto wil lopen en de rook komt steeds dichterbij. Mijn vriend geeft aan dat hij zijn auto toch niet weer krijgt, omdat hij helemaal in de kreukels ligt. Hij jammert wat heen en weer en hij loopt weer richting ons. Hij is zichtbaar in paniek en wij ondertussen ook wel een beetje. Wat moeten we in hemelsnaam doen?

Ik zit niet heel vaak in een moreel dilemma, maar dit was er toch echt wel één. Het enige dat door mijn hoofd ging was: ''We moeten zo snel mogelijk hulp halen voor deze mensen, maar HOE?!" We besluiten om in de auto te stappen en door te rijden met als enige doel: hulp halen. We hebben hen geadviseerd om door te blijven lopen en dat we zo snel mogelijk hulp zouden halen. Ik heb me echt nog nooit ZO ellendig gevoeld.

Na 15 minuten te hebben gereden zien we ineens een jeep met rangers. Echt mijn geluk kan even niet op; ik schreeuw letterlijk vanuit de auto dat ze zo snel mogelijk verder moeten rijden omdat er een ongeluk is gebeurd, maar in al mijn opwinding merk ik dat ze het ook niet echt begrijpen. Dus even rustig worden, het verhaal vertellen en gelukkig geven ze aan dat ze er meteen naar toe gaan.

Terwijl we verder rijden, merk ik dat het me toch allemaal best wel veel doet. We worden er super onrustig van; hebben we niet iets verkeerd gedaan, hadden we het toch anders moeten doen & alle scenario's schieten door je hoofd heen.

Aangekomen bij de plek waar we gaan overnachten vraag ik direct aan de medewerkers of ze willen bellen met het ranger station. We willen graag weten hoe het met deze mensen gaat en ze geven aan dat ze gaan bellen. Maar het duurt en het duurt en ik heb ondertussen al 5 keer gevraagd of ze nu gebeld hebben; maar uiteindelijk geven ze aan: "Ja maar je vertelde dat er Rangers naar toe gingen, toch? Maak je toch niet zo druk, dan is het toch goed". Nou er kwam nog net geen stoom uit mijn oren;

Na een super onrustige avond en nacht worden we slecht wakker. Onze eerste dag van de vakantie was toch net iets anders verlopen dan we gehoopt hadden. We komen aan bij de boot waar we over moeten steken richting het officiële park van Murchison Falls. Op het moment dat we rangers zien rondlopen, bedenken we ons niets. We vragen meteen aan hen of ze iets gehoord hebben. Ze geven ons inderdaad aan dat ze van het ongeluk hadden gehoord & dat het goed gaat met de mensen.

Pfffff toen viel er echt een last van onze schouders af & kon onze vakantie pas echt beginnen.
Achteraf vind ik het nog steeds heel bijzonder dat de auto die ons tegemoet kwam en die het ongeluk heeft gezien; door is gereden en niets heeft gemeld & ik vind het nog steeds bijzonder dat men niet echt onder de indruk was van het feit dat wij een ongeluk hadden gezien en wij enorm bezorgd waren.

Na 2 overnachtingen te hebben gehad in Murchison Falls reden wij weer terug. De volgende stop was Fort Portal. We moesten weer de 'beruchte' weg over om het park uit te komen. En echt; ik kon mijn ogen niet geloven; maar WEER zagen we een auto in de kreukels en deze stond dwars op de weg. Ik moet zeggen dat ik er echt even beroerd van werd. We hebben weer de auto stil gezet en ik ben eruit gegaan om te kijken of er nog mensen in de auto zaten. Wat was ik blij!!! om te zien dat er niemand meer in de auto zat en wij niemand in de buurt zagen. Er viel echt even een last van mijn schouders af.

Ga je naar Uganda en ga je richting de Murchison Falls; Rij rustig en neem alle tijd! Het is een super gevaarlijke weg en mensen rijden er echt super hard. Pas op!