Nog maar een stadsbeeld. Want ook dit is de stad, hoewel dit ghetto ver weg van de eigenlijke stad ligt, in een desolaat stuk woestijn. De huizen zijn gemaakt van alles wat voorhanden was. Het viel me op, en het trof me ook wel, dat dit kleine meisje naar ons kon lachen toen we voorbijreden. Zij is zich waarschijnlijk nog niet zo bewust van haar ellendige, mogelijk uitzichtloze, situatie en heeft nog kinderlijke blijheid en nieuwsgierigheid. Inspirerend!