naar de Skeleton Coast (dag 9)
Skeleton Coast
Namibië
Elstijssen
naar de Skeleton Coast (dag 9)
Nog even voordat de laptop in de rugzak gaat. Heerlijk geslapen, om 7.15 eruit. Buiten is het een grijze brij, die steeds dikker wordt. Evert waarschuwt dat het al 8.00 uur is. Spring gauw onder de douche. Haren was ik maar niet. Die worden hier van z’n langzalzeleven niet droog.
Om 10.15 stegen we op met nog twee Duitse passasagiers aan boord. In ca. 1 uur vlogen we naar Damaraland naar de airstrip van het Doro Nawas Camp. We moesten overstappen, maar het andere toestel was er nog niet dus worden we opgehaald om in Doro Nawas wat te drinken. Met lunchpakketten en het Nederlandse stel, dat we in Windhoek hadden ontmoet, stappen we in de Cessna Grand Caravan 208B. Het zand op de airstrip van het Skeleton Coast Camp is zo diep en zacht, dat een kleiner toestel er niet kan landen. Die zou met de propeller vast komen te zitten. Het is comfortabel met slechts 10 passagiers in een 16-seater. Onder ons glijdt het landschap voorbij. Het is prachtig om te zien en steeds weer anders. Een uur later arriveren we in het Skeleton Coast Camp. Ontvangst en briefing en op naar onze tent; het is no. 3. Alles is prima verzorgd en ziet er sfeervol uit, maar het is duidelijk een kamp waar alle gasten de hele dag en route zijn. Het kamp beschikt over een zeer beperkte hoeveelheid water, dat jaarlijks wordt toegewezen. Onze spullen kunnen er ook niet gewassen worden. Als je douchet moet je het eerste water, dat nog koud is, opvangen in een emmer. Dat water wordt dan weer gebruikt voor schoonmaakwerkzaamheden. We worden vriendelijk verzocht om tijdens het inzepen de douchekraan weer dicht te draaien en onder het tandenpoetsen de kraan niet te laten lopen. Het doorspoelen van het toilet moet ook tot een minimum worden beperkt. We zijn de komende dagen met dezelfde groep waarmee we ingevlogen zijn. Een Zuid-Afrikaans gezin met 2 kleine kinderen (wonen in Londen, maar hebben nog een huis in Jo’burg), een echtpaar uit Bangladesh (werken en wonen voor 2 jaar in Nigeria), het Nederlandse echtpaar en wij. Het gezin heeft een eigen gids en auto vanwege de kinderen. Onze gids is Kallie. ’s Middags koffie/thee (en natuurlijk iets erbij) en we gaan op weg. Evert en de man uit Bangladesh zitten op het dak. Het is een eerste kennismaking met de Skeleton Coast. Hier zijn het vooral naturedrives en niet zozeer gamedrives. Natuurlijk zien we wel gemsbokken (oryx) en vogels.
SKELETON COAST (DAG 10)
De volgende dag worden we om 06.00 wakker gemaakt met koffie; heerlijk. Om 06.30 ontbijt en we vertrekken om 07.00. Het is een fantastische rit landinwaarts van in totaal zo’n 150 km. Tot onze verrassing zien we een giraffe. Verder veel vogels, gemsbokken, springbokken, zebra’s, enz. We rijden door opgedroogde rivierbeddingen waar de opgedroogde klei gebroken is en een prachtig mozaïek vormt. Ik raak steeds meer gefascineerd door alle patronen en allerlei structuren en texturen die ik ontdek. Onvoorstelbaar dat het landschap elk kwartier weer zo heel anders is. Het is een ongelofelijk mooie omgeving. We stoppen nog even bij een Himbadorpje. Er is bijna niemand dus besluit Kallie, nadat we vanuit de auto een foto hebben genomen, weer door te rijden. Op dit moment zijn er nauwelijks Himba in de omgeving. Daar hadden we niet op gerekend en dat is wel heel jammer. Het heeft al te lang veel te weinig geregend. De Himba (nomaden) vertrekken dan en reizen met hun kudde de regen achterna. De hoop is nu, wat de Himba betreft, gevestigd op Serra Cafema, onze volgende bestemming. Om 18.30 zijn we weer terug en ’s avonds eten we oryxsteak. Om 22.00 liggen we uitgeteld met een kruik in bed.
Foto's
