Zomaar langs de weg, een kraampje waar een moeder en haar kinderen handgemaakte Herero poppetjes verkopen. Contact gemaakt, met handen en voeten en natuurlijk een aantal poppetjes gekocht. Een serie foto's mogen maken waar ik elke keer weer blij van word. De zachtheid van de kinderen terwijl het leven voor hen niet altijd zacht is. De trots in de ogen. Ik werd er door geraakt. Net als mijn twee puberzoons van 17 en 19 ook. Weer zo'n mooie herinnering.