In het Himba dorpje dat we 's morgens vroeg bezoeken is iedereen bezig met het maken van een ontbijt, dat meestal bestaat uit een soort maismeel, dat in grote potten op een open vuurtje wordt bereid. vaak helpen de kinderen met het roeren. De brei ziet er voor ons niet al te aantrekkelijk uit, maar heel veel variatie hebben de Himba's niet in hun voeding. Het is een mooie ervaring om deelgenoot te zijn van de start van de dag in een Himba-dorpje. De volwassenen gaan gewoon hun gang, maar zodra we bij een hutje aankomen volgt de traditionele begroeting. We schudden heel veel smoezelige handen terwijl we wederzijds Moro, Perivi, Naua (hallo, hoe gaat het?). De kinderen vinden het allemaal heel spannend en genieten enorm als ze foto's van zichzelf zien. Ook in dit dorpje was de westerse invloed al zichtbaar. Blijft jammer, maar je houdt het niet tegen.