Onderweg naar ons overnachtingskamp in een kleine groene oase door de Sahara. Langzaam heen en weer wiegend over de hoge duinen en het mulle oranje zand doet je snel alle tijd vergeten. Onze Touareg begeleider geeft het ritme aan en wij volgen. De tocht is een belevenis en een streling voor de ogen, maar geeft ook zadelpijn. Na een nacht onder de ontelbare sterren en muziek van de nomaden bij een kampvuurtje is dat laatste weer snel vergeten. De laagstaande zon geeft mooie schaduwen en maakt dat deze foto eigenlijk een selfie is.