Zand en wind, vooral veel wind en overal zand, het prikt in mijn ogen, het zit in mijn oren. Mijn benen doen pijn, niet van het lopen door de duinen, maar door het venijnige zand dat er met een enorme snelheid tegenaan schuurt. De zandstorm is nu bijna voorbij, ik durf mijn camera weer tevoorschijn halen.