Woestijnschepen, een file en een boete in de Sahara
Westelijke Sahara
Marokko
Evaneekelen
Woestijnschepen, een file en een boete in de Sahara
24 juli 2010
Woensdag de 21e om 9.00 uur waren we bij de ambassade om ons visum voor Mauretanie aan te vragen. Het ging allemaal wonderbaarlijk snel en om 2 uur ´s middags konden we al weer op weg, een visum rijker, naar Marrakech. In de tussentijd hebben we even koffie gedronken met een nederlandse motorrijder, Mike, die helemaal in zijn eentje op weg was naar Zuid-Afrika. Ook hebben we de auto nog even naar een garage gebracht waar de transfercase van de hoge en lage gear gecontroleerd is (hij lekt zowaar geen olie meer!).
De volgende dag van Marrakech op weg naar Laayoune. De reis verliep erg voorspoedig tot we, je kunt het je haast niet voorstellen, in een heuse file terecht kwamen. Midden in de Sahara! Er was een ongeluk gebeurd, een vrachtwagen was op een tractor geknald en stond overdwars de weg te blokkeren. In het begin is het nog een keurige Europese file, iedereen staat netjes achter elkaar, maar al gauw wordt het een echte Marokkaanse file. Het begint met eentje die ongeduldig wordt, begint te toeteren en uiteindelijk uit de keurige rij rijdt, naar voren tot ie niet meer verder kan. En vervolgens volgt de rest met als gevolg dat de weg zowel heen als terug, compleet geblokkeerd is met auto's. Bij het ongeluk wemelt het van de mannen in uniform, maar aangezien die heel goed orders op kunnen volgen, maar niet zelf initiatief kunnen nemen, gebeurt er dus niets! Men staat erbij en kijkt ernaar.
We voelden het dus al aankomen, dit gaat heeeeeel lang duren! Uiteindelijk is het ons gelukt om de auto te keren en via een piste zijn we met een omweg weer terug op de weg kunnen komen en zijn we die dag zelfs nog verder dan Laayoune gekomen.
We vonden een camping aan de kust, een heuse badplaats in de Sahara.
Op zich een prima plek, maar 's nachts begon de ellende: in de nomadentent naast ons begon op een krakkemikkige geluidsinstallatie de muziek te jengelen, steeds maar opnieuw hetzelfde plaatje, knetterhard. In het begin dacht ik: o, de ramadan is zeker begonnen, en de eerste nacht is het feest, gezellig eten en muziek maken. Tja , dat moet je dan maar accepteren, andere cultuur enzo. Maar om 6 uur 's ochtends was ik het zo spuugzat, dat ik er wat van ben gaan zeggen. Bleek het helemaal niet de ramadan te zijn, maar een stelletje artiesten die zo stoned als een garnaal bij elkaar aan het hangen waren. De campingbaas heeft wel duizendkeer zijn excuses aangeboden, maar het resultaat was dat wij ontzettend vroeg op waren en uiteindelijk die dag helemaal tot Dakhla hebben kunnen rijden (800 km ver!). Dat betekent dat we vandaag, de 24e al de grens over gaan naar Mauretanie, in plaats van morgen. Een geluk bij een ongeluk dus.
Het landschap is erg saai, plat, stenen en af en toe een zandhoop. We komen weinig verkeer meer tegen behalve dan de vele woenstijnschepen, oftewel dromedarissen. We volgen de kustlijn, de wind waait hier erg hard en het is een beetje koud daardoor. Dat zou je helemaal niet verwachten inde Sahara hartje zomer!
6 uur ´s avonds op de camping in Nouadibhou.
Inmiddels zijn we geinstalleerd op de camping na een lange saaie reis door de woestijn. Klaas heeft het gepresteerd om midden in de Sahara een snelheidsboete te krijgen! Hij reed volgens de politie met zijn radargun 5 km te hard en met een politieagent in Marokko ga je geen discussie aan, dus wij hebben de boete maar gewoon betaald....
De grensovergangen in Marokko en Mauretanie zijn in 5 jaar tijd onherkenbaar veranderd. In Marokko waren de vieze, rommelige kamertjes van de gendarmerie, politie en douane veranderd in een gelikt gebouw, met een poort waar je onderdoor moest rijden. In Mauretanie was het hutje van stro veranderd in vierkante blokkendozen, met computers (niet in gebruik!) en de snelle grensovergang van 5 jaar geleden is nu een enorm bureaucratisch geheel, waar onze gegevens tot 3x toe in een groot boek werden opgeschreven en we ter plekke geld konden wisselen en een verzekering konden kopen. Wat verandert er toch veel in Afrika in korte tijd.
Morgen gaan we naar Nouakchott, de hoofdstad van Mauretanie en van daaruit richting Mali.
Foto's
