Fort Bou Jerif, Westelijke Sahara
Fort Bou Jerif, Westelijke Sahara
17 juli 2010
Gisteren, de 16e op ons gemak vertrokken uit Ouzoud, na afscheid genomen te hebben van Renate en Paul, met de belofte terug te komen als we onze bus naar Burkina gaan rijden.
Het streven was om Tiznit te halen, vlak onder Agadir.
Het eerste stuk van de rit was weer prachtig, een bergweg die later overging in een redelijk rechte weg door een wat kaal landschap. Binnen 2 ½ uur bereikten we Marrakech al en konden toen kiezen uit een splinternieuwe tolweg of de oude weg naar Agadir. We kozen de tolweg en voor de enorme prijs van 70 cent legden we de 200 kilometer naar Agadir in een snel tempo af.
Tot Klaas zijn gezicht ineens betrok en hij mij vertelde de automatische bak het had begeven. Wat hij ook aan gas gaf, de versnelling reageerde niet meer......het einde van de reis dus. Althans, dat dachten we.
Na de olie van de automatische transmissie gecontroleerd te hebben (die was goed en niet te heet), onder de auto gekeken te hebben (geen lekken te zien) kreeg Klaas het goede idee om de “high gear”te controleren. En ja hoor, dat bleek het euvel, hij stond in zijn neutraal, geen wonder dat de auto niet meer reageerde. We zijn doorgereden, de high gear iser nog twee keer uitgeschoten, maar verder deed de auto het prima!
Uiteindelijk schoten we zo snel op dat we doorgereden zijn naar Fort Bou Jerif, een camping in the middle of nowhere, waar we 16 jaar geleden voor het eerst zijn geweest en waar ik 5 jaar geleden met Leeuwarden-Dakar ook nog gekampeerd heb.
Met een stevige wind de tent opgezet, trui aan en snel een macaroni maaltijd in elkaar geflanst en toen met lange broek en vest in onze slaapzak gekropen, het was zowaar koud!
Vandaag en dagje op de camping gebleven omdat Klaas de transfercase wilde controleren. Maar goed ook want er bleek te weinig olie in te zitten. ´s Middags even proefgereden over de pistes hier en de Landrover doet het weer o.k. Morgen weer verder richting Laayoune, dan Dakhla en dan de grens van Mauretanie!