We lopen door de medina van Meknes het is een drukte van belang. Via een smal zijsteegje komen we in een rustig deel wat er wat vervallen uitziet. Ik kijk omhoog en zie deze man met zijn kindje zitten. Ik bleef naar ze kijken, het zag er zo triest uit alsof de vader afscheid aan het nemen was van zijn kind of misschien wel gewoon zijn leven aan het overpeinzen was en het geluk van zijn kind ervaarde. Voor mij een bijzonder moment dat ik heb vastgelegd.