Marrakech
it's a long day to Marrakech
Sommige dagen zijn er om te vergeten opdat alleen het resultaat telt. We zijn in Marrakech. Op Schiphol leed ons vliegtuig van Royal Air Maroc plotseling aan scheefgewicht - 6 Marokkanen werden verplaatst van rij 24 naar rij 10. Ja, dat maakt op het gewicht van een vliegtuig vast heel veel uit. Vervolgens leed de vleugel aan ijsvorming - het was tenslotte 10 graden in Nederland - dus we moesten gede-iced worden. Dat duurde een uur. Daardoor misten we onze transfer in Casablanca, maar we waren al overgeboekt naar de volgende vlucht, anderhalf uur later. Door deze wisseling pakte de Air Maroc juf onze bagageclaimcoupon af. De stewardess wilde er niet achteraan gaan.
Op Marrakech had zich een rij van een 300 personen verzameld voor de immigratie, maar deze rij werd er opeens verrassend snel doorgehakt in minder dan een half uur. Onze verloren gewaande koffer stond eenzaam te draaien op de band, huilend, en nadat we onze vermoeid hebben laten ripoffen door een taxi - laten we het ontwikkelingshulp noemen - waren we bij ons hotel Atlas Asni. Grote kamer, hard kussen. Biertje gedronken in de buitengewoon gezellige hotelbar - een eenzame zanger met keyboards maakte voor in totaal 20 toeschouwers zo ongelooflijk veel jengellawaai dat bestellen virtueel onmogelijk was - en toen gaan slapen.
Eind goed, al goed. Ja, het was mij een dag wel.
In de ochtend ziet Marrakech er zonnig en vriendelijk uit. We vergeten Air Maroc weer. To be continued ....