Histoire du sandwich

Door: LPtje

Geplaatst op Dec 28, 2010

Na ons bezoek aan de leerlooierijen slenteren we al fotograferend richting de centrale medina. Heerlijk langzaam lopen door de kleine fotogenieke straatjes. De wijk de "Soeks" is ons doel. Op een hoek kom ik een bakkerswinkel tegen. Nah, niet echt een bakkerswinkel maar een marktkraam opstelling met erg veel verschillende broodjes. In mijn onschuld maak een foto van dit tafreel. Op dat moment komt de broodjesverkoper op me afgestoven en deelt me, in het frans, dwingend mee dat ik geen foto mag maken van zijn broodjes. Volgens hem gaat dit me geld kosten. Hij zet zijn ene hand in de bedelaarsstand en wijst heftig met de vinger van zijn andere hand op de binnenkant van de handpalm onder het roepen van "l'argent...l'argent". Er komen veel mensen, vooral mannen, om me heen staan. Mijn reisgenote neemt even een beetje afstand onder het mom van "dit mag je zelf even oplossen". De spanning is in mijn gevoel even te snijden. Ik had de avond ervoor toevallig op onze hotelkamer even zitten kijken naar een uitzending van Koning Mohammed VI. In deze uitzending vertelde hij dat ie van Marokko de grootste touristische trekpleister van Noord-Afrika wil maken. Hij deelde mee dat touristen nu eenmaal foto's maken en dat dit juist een mooie promotie is voor het land. Ik leg aan de broodjesverkoper en de mannen die met hem zijn meegekomen, in mijn gebroken frans, uit wat ik de avond ervoor op de televisie heb gezien en gehoord. Koning Mohammed VI is deze week aanwezig in Marrakesh voor het jaarlijkse filmfestival Als een blad aan een boom draait hij opeens om. Vanaf dat moment was ik zijn "best friend" ofwel "mon ami". Hij loopt terug naar zijn marktkraam en ik krijg zelfs één van zijn broodjes. Weigeren van dit broodje is geen optie. Ik moet het aannemen en krijg zelfs het verzoek om nogmaals een foto te maken. Wat een spannende en heftige confrontatie met deze, voor mij, nieuwe cultuur.