Citytrip Marrakech met korte dagtrip naar Essouira
Marrakech
Marokko
Laurie89
Citytrip Marrakech met korte dagtrip naar Essouira
Bij deze een verslag van mijn (slechts) 4 dagen Marrakech. Genoeg tijd in ieder geval om te ontdekken hoe de vork in de steel zit in dit islamitische land waar niks wat Allah verboden heeft een taboe is!
Dag 1 was al meteen een succes (NOT). De kunst van het onderhandelen waren we nog niet meester, wat al bleek uit het feit dat we voor een taxirit van het vliegveld naar het centrum het dubbele betaalden dan de doorsnee-toerist. Maar oefening baart kunst! Daar kwam nog eens bij dat onze chauffeur ons ergens afzette waar noch Alex (mijn reispartner), noch ik, noch onze routebeschrijving enig idee had waar dit was. Klein detail is dat de chauffeur zelfs geen Frans sprak, laat staan Engels, en ons dus niet kon helpen. Nu zul je denken; er lopen genoeg mensen rond die je kunt vragen, nou, deze mensen vragen dus allemaal geld om je de weg te wijzen! En een héél doordacht detail is dan dat ze nergens straatnaambordjes hebben hangen (waarschijnlijk afgepakt door de locals) zodat je dus werkelijk geen idee hebt waar je bent.
Eindelijk bij het hostel aangekomen, bleek dit helemaal geweldig! Er waren veel mensen van de andere kanten van de oceaan. En ook al was de cola de eerste dagen warmer dan de douche, wij hebben er ons succesvol doorheengeslagen
De madness op hét plein Djemaa el Fna is onbeschrijflijk! Als van links iemand je vraagt (nee dwingt) of je een henna-tattoo wil dan krijg je van rechts een aapje op je schouder, terwijl achter je een of andere idioot op een fluitje speelt in de hoop dat er een slang uit zijn mandje kronkelt. Welcome to Marrakech, my friend!!
De eerste Islamitische woorden die we leerden zijn: "la, schokran!" (op z'n fonetisch), oftewel "nee, dankje". En als dát niet werkte volgde een "ialaiala!" (ga, ga!) --> uiterst effectief.
Als je de slakkenverkopers, de geitenkoppen (waarvan je de hersens mag uitlepelen) en de diarree-veroorzakende salades even door de vingers ziet is het echt een leuk plein!
Dag 2 bestond uit dingen doen zoals het een goede toerist betaamd. Palais el Bahia (een voormalig koninklijk paleis uit 1913), Jardin el Majorelle (met het huis van wijlen Yves Saint Laurent) en het moderne stadsdeel van Marrakech waar we onze vertrouwde vriend Mr. McDonalds vonden. En beschamend, maar waar, zijn we naar binnen gegaan.
Toen we even niet meer wisten waar we waren en wederom de straatbordjes ontbraken, hebben we adhv een biddende man op de stoep onze positie bepaald. Want als hij je de richting van Mekka wijst, kun je makkelijk bepalen waar het noorden is. (Mijn scouting-roots kwamen naar boven!!)
Het stapelbed naast ons, in het hostel, was bezet door een stel uit Edinburgh (Schotland). Met hen zijn we op dag 3 naar Essaouira (een kustplaats) gegaan. Goedkoopste cq. snelste optie was een taxi voor de hele dag te huren. We hadden een privé-chauffeur, genaamd Omar. Klinkt natuurlijk wel lekker chique, maar als ik je zeg dat de riemen ontbraken, er ipv airco sprake was van arko (alle ramen kunnen open) en ik een soort van vering in de banden zeer op prijs had gesteld op de Marokkaanse wegen, verdwijnt deze illusie al snel, toch? Maar hey, we reden in ieder geval een Mercedes!
Essaouira bleek een niet al te grote kustplaats. We hebben even door de straatjes geslenterd, lekker gegeten ('Chawarma de poulet') in de Marokkaanse variant van Snackpoint om vervolgens anderhalf uur lekker op het strand te bakken. Als afsluiter wilden we onszelf trakteren op overheerlijke vis (de haven was tenslotte 50 m verderop). Toen we vroegen waarom de gamba's zoveel duurder waren dan de mini-garnaaltjes verscheen er een lach op het gezicht van de restaurant-beheerder, haalde hij een doos tevoorschijn en vertelde trots: "they're from Argentina!!" ... en daarvoor kom je dus naar de zee in Marokko...
Op dag 4 zijn we op zoek gegaan naar het palmenpark met de kamelen. Na een wandeling waar de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella niks bij is, en voor de laatste 300 m een taxi te hebben genomen (dat was ook omdat we werkelijk geen idee hadden waar het was) kwamen we dan eindelijk aan!
In ons beste Frans hebben we de prijs naar beneden gehaald (ja, want onderhandelen was inmiddels topsport geworden!) en voor we het wisten zaten we op een kameel. Raar maar waar. Een (te) gekke ervaring!
Er was ook nog tijd om te shoppen. Alex ging voor een grote uitdaging en kocht 6 lampen. De uitdaging zit 'm niet in het kopen ervan (hoewel ook hierop onze onderhandelings-skills konden worden losgelaten) maar in de kunst van het in een kleine trolley passen van 6 van die dingen! (Ter informatie: 't is 'm nog gelukt ook! Ook al had hij hiervoor bijna een spijkerbroek, 3/4-broek en een natte zwembroek over elkaar heen moeten aantrekken.) Ik hield het bij 2 paar Marokkaanse schoentjes.
Uiteindelijk hebben we alles wat we wilden gekocht én in ons koffer gekregen, de taxirit terug naar het vliegveld nu wél voor de helft van de prijs gekregen en na een kleine vertraging, maar wel een extra stoel vrij in het vliegtuig, sloten we dan onze korte vakantie af.
Het waren een paar waanzinnige dagen! We kwamen ogen, handen, oren en neuzen tekort!
Je moet er niet heengaan voor 'Alcoholidays' want een zoektocht naar alcohol kan wel eens leiden tot een ware pelgrimage!
Wat veiligheid betreft is het ook een topper. Geen moment heb ik me onveilig gevoeld daar, behalve in het verkeer (Je moet daar niet raar opkijken als je terwijl je een paard-en-wagen inhaalt, zelf wordt ingehaald door een scootertje en ook nog moet remmen voor een dwarsoverstekende fietser.
Kortom: Marrakech is geweldig!!!
Foto's
