Het witte Casablanca
Casablanca
Marokko
RoyanvanVelse
Het witte Casablanca
Aan het einde van de dag lijkt de zon te verdwijnen in de Atlantische Oceaan. Haar laatste stralen glijden vlak over de golven naar het vasteland toe en kondigen de nacht aan. Ze verschijnen van achter de vuurtoren die hierdoor nog voordat het donker is zijn nachtelijke taken al lijkt op te pakken. Het laatste warme licht van de dag ketst af tegen de hoge en lichtgekleurde muren van de Hassan II moskee alvorens het de stad Casablanca voor die dag nog één keer moederlijk streelt. Het stadsbeeld wordt in dit zachte licht gedomineerd door de kleur wit. Zodra de duisternis is ingevallen neemt kunstmatige verlichting het over van de zon waarmee een extra accent wordt gelegd op de vele witte muren en gebouwen. Wanneer de temperatuur daarna wat daalt lijkt de stad nog meer te gaan leven dan overdag. Mensen gaan de straat op en komen bij elkaar in een luidruchtige gezelligheid.
De reusachtige moskee die aan het einde van de vorige eeuw deels op het water werd gebouwd vormt het boegbeeld van deze grote stad. Het is de op twee na grootste moskee ter wereld. 25.000 mensen kunnen binnenin plaats nemen, het dak kan geruisloos openen in een tijdsbestek van 3 minuten en de minaret is 200 meter hoog. De zalen waar voor het gebed de wassing plaats vindt zijn met tientallen fonteinen prachtig om te zien en de moskee herbergt ook nog een grote hammam in het souterrain. De stoomruimtes waar een ieder zich zou moeten kunnen ontspannen zijn echter nog niet in gebruik. De pracht en de rijkdom zijn zowel binnen als buiten het bouwwerk dominant aanwezig waarbij veel gebruik is gemaakt van edele materialen als marmer, graniet, cederhout en titanium. De grote deuren kunnen geopend worden waardoor de oceaan zichtbaar wordt tijdens het gebed omdat, zoals in de Koran wordt aangegeven de troon van God op het water is.
Om de moskee heen, onder de bogen van lange open gangen zoeken mensen de schaduw op en lopen kinderen te voetballen. Enkele toeristen wachten tot het moment van de rondleiding. Er heerst een ontspannen sfeer en achter het kolossale gebouw springen jongeren vanaf muurtjes de zee in. Een perfect onderhouden plein eindigt bij een weg die de grens vormt met de gewone stad.
Casablanca mag in Marokko dan wel de stad zijn met de meeste inwoners maar het is niet de hoofdstad en vertegenwoordigt ook niet het meest toeristische deel van het land. Onder de reizigers bevinden zich vooral zakenmensen die neerstrijken in de luxueuze hotels nabij de haven of het centrum. De stad doet zijn naam eer aan: wit huis, witte huizen, witte stad. Smalle stegen en hoge gebouwen zijn beschilderd in deze lichte kleur hetgeen heel goed te zien is vanuit de hoogte. De voormalige katholieke kerk Sacré-Coeur biedt de gelegenheid om middels een hachelijke klimpartij naar een onbeveiligd dak te gaan en vandaar de wijde omgeving te bekijken. Het geboden zicht is dan even adembenemend als de klauterpartij naar boven.
Er wordt veel gebouwd en verbouwd in deze havenstad. Achter de vuurtoren, buiten de stad zelf begint de Boulevard la Corniche, een weg langs de stranden. Luxe appartementen en kantoren worden hier opgetrokken tussen de palmbomen waarbij de toekomstige bewoners maar luttele meters hoeven te overbruggen om het water in te duiken, een restaurant of club te vinden of boodschappen te doen in de modernste shopping mall van de omgeving. Ook deze nieuwe gebouwen respecteren de aloude tradities en zijn voornamelijk wit.
Meer de stad in is het druk en chaotisch op de weg. De vele kleine rode taxi’s verzorgen een rit voor 20 of 30 dirham (iets minder dan 2 of 3 euro) en sinds kort is er een trambaan. Een paar grote pleinen en wijken zijn beslist de moeite van het bezoeken waard. Het Mohammed V plein bijvoorbeeld met het Paleis van Justitie en het Park van de Arabische Liga. Of de Quartier des Habous met veel kleine winkeltjes vlakbij de hoge muren van het ontoegankelijke en onzichtbare koninklijk paleis. Of weer het plein van de Nations-Unies waarachter de muren van de oude medina staan.
De oude medina is een doolhof van kleine weggetjes en smalle stegen waar van alles verhandeld wordt. Textiel, fruit, groente, vis en heel veel schoenen liggen hier gereed voor de verkoop. Levende kippen wachten in kooien hun lot af terwijl rundvlees aan haken wordt opgehangen of op toonbanken ligt terwijl de verkoper de vliegen blijft verjagen. Het is een drukte van jewelste in de medina en het is onmogelijk om hier de weg niet kwijt te raken. Het maakt niet uit. Je kunt gewoon met de menselijke stroom mee lopen en wanneer je het echt niet meer weet is er altijd wel iemand die je graag de weg wijst naar een van de uitgangen.
Niet ver van dit ommuurde stadsdeel ligt een oud fort uit de 18e eeuw waarvan de kanonnen nog steeds richting zee wijzen. Het is gerestaureerd en omgetoverd in een hip en uitmuntend restaurant met de naam Sqala waar je in het weekend tot 12 uur uitgebreid kunt ontbijten. Ook de lunches en de diners zijn er befaamd en zowel inwoners van de stad als buitenlanders komen hier graag.
Casablanca is een mengvorm van koloniale en moorse stijlen, moderne invloeden en zelfs art-deco. Maar ondanks alle projecten en renovaties blijft de stad zoals ze is bedoeld: hagelwit tegen een betoverende achtergrond van Atlantisch blauw.
Foto's
