Na de stop met het uitzicht over de oase vervolgen we onze weg over een meanderende onverharde weg. Aangekomen bij een beek die gegraven is om de droge grond te irrigeren stappen we uit en wandelen we verder langs graan- en rijstvelden en fruitbomen. We gaan met een jonge Marokkanse gids in een prachtig gekleurd gewaad een geheel verlaten dorp bezoeken, maar omdat er geen brug is moeten we over stenen die in de ondiepe rivier liggen naar de overkant lopen. Dat is een spannende maar ook een hilarische aangelegenheid. We worden daarbij geholpen door de gids, die hier opgegroeid is. Gelukkig bereik ik zonder natte voeten de overkant. Op een van mijn foto's sta ik met de gids die mij de helpende hand biedt. Omdat we geen foto's met onszelf erop mogen plaatsen, heb ik voor een andere foto vanuit een verder gelegen standpunt gekozen om jullie een impressie te geven van de "halsbrekende toeren" die we bij de oversteek hebben uitgehaald. Foto vergroten svp.