Bij Tinejdad – op weg van Egrg Chebbi naar Marrakech - ligt de kasbah El Khorbat. Erg primitief en nog authentiek; kunstig gebouwd. De lemen muren en torens passen fraai in het landschap. Door het dal tussen de hoge bergen van de Atlas slingert een groen lint van een palmenoase. Hier komen geen toeristen.

Na enig onderhandelen mogen we een kasbah zien. Trots leidt de bewoner ons rond. Veel vertrekken op en boven elkaar, nauwelijks ingericht. Lemen muren en vloeren, waarop je niet te hard moet stampen of springen want ze bewegen onder je voeten. Dit is er al eeuwen en in al die jaren is er nauwelijks iets veranderd.

De kasbahs zijn in feite een aantal verstrekte huizen op en bij elkaar gebouwd. Het os bedoeld als bescherming tegen aanvallen van buitenaf. Overal in het landschap zullen we deze kasbahs tegenkomen, veelal bewoond maar in toenemende mate ook verlaten en vervallen. Helaas wordt er in de meeste gevallen niet gerestaureerd.

In dit huis troffen we op het dakterras geen loungebanken of plantenbakken met yucca’s aan. Nee, dit was gewoon het domein van de geiten, die onder het drogende wasgoed een prima beschutting vonden tegen de felle zon!