We rijden een vallei in, ergens ten westen van de plaats Timellourhit. Er is nauwelijks verkeer, af en toe komen we door een dorpje. Een paar huizen, meer niet. Als de zon daalt kleurt het Atlas gebergte. Rechts van ons zien we een wat groter dorp, aan de voet van een geërodeerd bergmassief. De enormiteit van de natuur versus de nietigheid van een door de mens gemaakt construct. Je mag hopen dat de massa achter het dorp nimmer gaat schuiven.

(In groot formaat komt deze foto het meest tot haar recht)