Ouarzazate

Door: OnnoDirk

Geplaatst op Jan 30, 2016

Na het ontbijt vertrokken we per taxi naar het vliegveld om de huurauto van Hertz op te halen. Dat duurde eventjes, maar daarna vertrokken in de toch wat patserige Peugeot 308 richting ons overnachtingsadres in Ouarzazate.
Via een van te voren uitgezochte route om het hectische centrum van Marrakech heen (we hadden wat kaarten uit Google Earth op de IPad opgeslagen) vonden we zonder moeite de hoofdweg naar Ouarzazate.
Een lange klim naar de Atlas begon, via een weg waarnaast alleen 100 kleuren groen en 100 kleuren rood te zien waren.
Bij een prachtig gelegen restaurant geluncht en daarna gaan klimmen naar de allerhoogste pas van Marokko. Geen sneeuw te zien dit keer. Wel bovenop de pas opdringerige stenen- en fossielenverkopers die pennen wilden, sultana's wilden en wat al niet. Ruilen tegen een gekleurde steen? Nou ja, okee. Maar dan wel bijbetalen, mevrouw. Niet ruilen, dus. Tenslotte werden ze toch wat boring en toen we weg wilden, vlogen er wat termen achter obs aan. Ze vermoorden hun omzet, want voortaan rijden we door.
Veel verder weg, na een lange afdaling, troffen we een man met autotpech. Of hij mee mocht rijden naar Ouarzazate om een mechanicien te halen. Ach, waarom niet? Hij sprak vrij goed Engels, de eerste Marokkaan tot zover. We leverden hem af bij zijn neef en kregen als dank muntthee. De neef had veel foto's en kaarten van de Sahara in zijnhuis en sprak ook al goed Engels. Alweer een?
Hij wilde ons de volgende dag als Berberdank wel rondleiden in de oase van Fint. Ach, waarom niet? Maar toch dachten we: dit klopt niet.
Daarom niet! Toen we in onze kashah Dar Daif - heel erg fraai - het verhaal checkten bij de eigenaar, vertelde hij dat dit een nieuwe truc is. Ze hebben helemaal geen pech, maar wachten op argeloze toeristen om ze mee te nemen naar de tapijtenfabriek van oom 1, naar het restaurant van neef 2 etc. Veel gedoe, veel druk, niet doen dus. Ze schijnen in het toeristenseizoen overal dit te doen, zal dus wel een weg vol met gestrande autowrakken worden. En dan gelooft niemand het meer. Ze vermoorden hun eigen omzet.
Laatste woord over de Dar Daif: erg goed en erg fraai. sfeervol. En laatste woord over het restaurant dat we kozen inOuarzazate: hartstikke druk met locale en niet voor te stellen slecht.
Ja, het was mij een dag wel.
To be continued ...