Met de 4x4 van Marrekesh door de Atlas naar Agadir
Atlas gebergte
Marokko
Loukas
Met de 4x4 van Marrekesh door de Atlas naar Agadir
Mijn autoroute –
Marokko, half augustus 2010 tijdens de Ramadan.
Bij de de start van onze (off)roadtrip, hadden we een verzengende hitte verwacht.
De temperatuur bij aankomst op de luchthaven van Marrakesh 14 uur in de namiddag was precies 16° C. Aangekomen in les Jardins d’isil waar we onze “wagens” zouden oppikken bleek dat de onze Berber tenten niet geboekt waren. Henk die verantwoordelijk was voor de overnachtingen had de boeking op eigen naam gemaakt en de betaling uitgevoerd op rekening van zijn echtgenote….Na wat gepalaver werden we toch in kleine huisjes met vier stenen britsen ingekwartierd.
Tijd voor een ritje naar Marrakech om op het Jemaa el Fna de inwendige mens te versterken. Het was mijn eerste bezoek aan “El Hamra” (de rode stad). Door een hevige plensbui werden we daar van tafel weggespoeld. De volgende dag onze eerste rit door de gietende regen richting Jbel Toubkal de hoogste berg van het land. Een vijftal kilometer voor onze stopplaats mochten we het genoegen smaken rechtsomkeer te moeten maken. De bergweg was letterlijk weggespoeld … Dus wij op naar Ouarzazate, onderdak zoeken, krijgsraad houden en de route aanpassen.
De volgende dagen was de uitbundige zon van de partij en konden we onze trip verder min of meer volgens planning afwerken. Een fantastische reis door een prachtig land langs onder meer Taliouinne, Tata, Tafraoutte, waar we twee nachten verbleven in een charmant hotelletje dat door een heel vriendelijke en behulpzame Nederlandse dame en haar Marokkaanse echtgenoot werd uitgebaat, en Taroudant.
In de omgeving van Agadir overnachtten we nog in een Berbertent in “ le Paradis Nomades”, een alles behalve paradijselijke ervaring, het ongedierte hield ons de hele nacht wakker en de gemeenschappelijke sanitaire ruimte krioelde van de kakkerlakken. Maar één mindere ervaring kon de stemming niet fnuiken.
De rondrit eindigde in Agadir waar we nog lekker drie dagen konden luieren. Voor mij was het een verassende kennismaking met dit betoverende land met de majestatische natuur, rijke cultuur en zijn vriendelijke , gastvrije bevolking. Het is me zo goed bevallen dat ik binnen de maand een bezoekje aan Fez en omgeving heb gebracht. Een veertiendaagse reis vol verassingen en anekdotes waarover je wel een boek zou kunnen schrijven, maar ik denk niet dat dit hier de bedoeling is. Voor wie meer wil weten neem gerust contact met me op.
Loukas
Foto's
