Van Touareg had ik toch een bepaald beeld: onverschrokken, mysterieuze mannen die nergens voor terug deinzen. Zeker gezien het geweld dat gepaard ging met het willen bereiken van een autonome staat in de jaren '90 was ik een beetje huiverig voor, maar toch ook wel geïntrigeerd door deze bevolkingsgroep.

Touareg zijn nomaden die in de Sahara leven. Zelf noemen ze zich Imohaq, wat zoveel betekent als "vrije mensen". Ze hebben eeuwenlang in hun onderhoud voorzien door handelskaravanen, en brachten producten van rijke steden in de Sahel door de Sahara naar Noord-Afrika, totdat vrachtwagens dat overnamen.

Toen het (weer) veilig was (na de opstand in de jaren '90-'95) ben ik in 2004 naar Timboektoe gegaan. Ik trof er een prachtige woestijnstad met lemen gebouwen, fraai bewerkte houten deuren en vriendelijke Touareg. Met hun gesluierde hoofden en doeken voor hun monden doen ze nog wat vervaarlijk aan, maar zodra je ze wat beter leert kennen en thee met ze drinkt, merk je dat je ook erg met ze kunt lachen!

Ik hoop dat de tijd snel aanbreekt dat het weer veilig is in het noorden van Mali.