In een dorpje aan de Niger verdringen een schare, nieuwsgierige kinderen zich om me heen. Je kunt aan ze zien dat ze, letterlijk, wonen in hun kleren. Deze staan stijf van het vuil en ik betwijfel of de kleertjes een wasbeurt zouden overleven. Dat gaat trouwens volgens mij ook op voor de kinderen zelf. De gezichten zijn nog redelijk, maar het vuil op hun handjes is zo dik en vast aangekoekt dat het soms op een geschilferde olifantenhuid lijkt. Maar ach, ze zijn zo aandoenlijk!