Hij staat op ons te wachten, bovenaan de rotsen die we zojuist beklommen hebben. We hebben een schitterend uitzicht op het vissersdorp Evrata, waar ik eerder een foto van geplaatst heb.* Vanmorgen zijn we vanuit Fort Dauphin (Taolagnaro) in het zuidoostelijkste puntje van Madagaskar met een gammele boot vertrokken en door lagunes en binnenwateren naar het bijna onbereikbare dorpje gevaren. De mensen uit het dorp hebben moeite om te overleven, wat je wel kunt zien aan de kleding van dit mannetje. Een veel te groot T-shirt, een en al gat, hangt als een vod om hem heen. De haarband heeft hij ooit eens gekregen; hij is er trots op. Maar hij is nog trotser op zijn zelfgemaakte vliegtuig van balsahout (heel licht hout) met een werkende propeller van stevig palmblad. Als je goed kijkt, zie je hem draaien. Dan loopt hij met ons mee naar beneden, waar een maaltijd op ons wacht. Natuurlijk mag hij mee-eten.

Foto Minoltacamera, omzetting naar zwartwit.
*http://www.columbusmagazine.nl/afrika/madagaskar/zuid_madagaskar/reisreporter/fotos/389357.html