920 km lang is de RN7 die van Antananarivo, de hoofdstad, naar Tulear aan de westkust loopt. Het is er droog en in de zomer, van december tot maart, erg warm.
Langs de weg zie je kleine dorpen die nauwelijks opvallen, omdat de huizen zijn opgetrokken uit rode steen en daarna nog eens gepleisterd zijn met rode aarde.
Wij zijn hier begin november, de temperaturen zijn dan wat gematigder. De aarde is rood, de lucht blauw met wat wolken. Op de achtergrond zie je een dorpje en rechts wat groen van rijstvelden.
De zeboes worden naar het dorp gebracht, waar ze ’s nachts beveiligd worden. Er zijn namelijk vaak veedieven op pad. Zeboes zijn erg duur, ze worden nauwelijks worden gehouden voor de melk of het vlees, maar meer als lastdier en nog meer als statussymbool. Zeboes zijn bijna heilige dieren voor de Betsileo stam. De dieren worden alleen geslacht en gegeten tijdens sociale en religieuze feesten, zoals begrafenissen waarbij het hele dorp wordt uitgenodigd. Een volwassen zeboe kost al gauw 2000 euro.
Zoals je ziet staan er weinig bomen, de houtkap is een enorm probleem op het eiland. Hout wordt gebruikt als brandstof, maar het is vooral de ontginning van de bossen met hun unieke planten en dierenwereld voor landbouw en houtexport die steeds maar doorgaat. Protesten tegen illegale houtkap krijgen tot nu toe weinig gehoor bij de instanties.

Ik kan jullie alleen maar aanraden: ga zodra het kan op reis naar dit schitterende land voor het te laat is, geef het ecotoerisme een kans!