Poep verdient geen huis.
Zuid Madagaskar
Madagaskar
Fransvdg
Poep verdient geen huis.
Poep verdient geen huis. Fano, onze lokale gids, leerde me deze wijsheid uit het zuiden van Madagaskar.
Hij schoot me weer te binnen toen Corrie en Fransje reageerden op mijn vorige blog .
Zij schreven allebei dat de enige manier om Madagaskar op hoger plan te krijgen goed onderwijs is.
Goed onderwijs begint met goed opgeleide leerkrachten die vanuit bezieling willen werken.
De lesboeken zijn dan minder belangrijk. Fano gaf aan dat de geschiedenisboeken op Madagaskar een heel eenzijdig beeld geven van het verleden. Mijn vraag was daarna of die historische kennis voor de plattelandsbevolking een eerste behoefte is. Kunnen ze niet beter beginnen met praktisch gericht onderwijs?
Ik kwam op die gedachte toen we een plattelandsschooltje bezochten in de buurt van Ilakaka, aan de weg tussen Ranohira en Toliara, dus Zuid-Madagaskar. Dat schooltje werd gesteund door een Spaanse niet gouvermentele organisatie (NGO). De gebouwtjes zagen er eenvoudig, maar netjes, uit. Maar de situatie bij het toiletgebouw was ronduit dramatisch. Wat een gore bende. (Bekijk de foto’s maar niet rond etenstijd…)
Ik sprak mijn afschuw uit over de ronduit onhygiënische situatie die ik daar aantrof. Fano antwoordde daarop met de legendarische woorden: “Poep verdient hier geen huis.” In Zuid-Madagaskar kiezen de mensen liever voor het vrije veld. En dat leren ze dus ook aan hun kinderen.
Zouden de kinderen hier op school les krijgen over toiletgebruik, dan zou er al minstens een WC moeten zijn dat je door kunt trekken. Anders heeft het geen enkel nut om naar een toilet te gaan.
Een les handen wassen heeft weinig zin als er geen water in de buurt is. Alles wat de kinderen op dit gebied zouden leren wordt thuis daarna totaal niet ondersteund.
Zolang er dus facilitair geen verbeteringen komen, is goed onderwijs geven heel lastig. Theoretische kennis heeft alleen nut als je er in de praktijk ook iets mee kunt. Zuid-Madagskar wordt een kerkhof aan plannen genoemd. Heel wat goedbedoelde ontwikkelingshulp is er letterlijk en figuurlijk verzand.
Dit komt vooral omdat de hulpverleners zich niet verdiepten in de wijdverspreide lokale tradities.
Alle helpers moeten dus aansluiten bij wat haalbaar is en waar de lokale bevolking zelf heil in ziet. Zolang wij alles door een westerse bril beoordelen blijven het twee gescheiden werelden. Had dit toiletgebouw bij die school wel gebouwd moeten worden?? Misschien had ik daar dus ook een andere bril op moeten zetten…..
Foto's
