Het zusje van Jankertje is Dromertje. Uren staat ze zo tegen deze paal, kijkend in het oneindige. Als ze al een keer mijn kant op kijkt, kijkt ze dwars door me heen. Geen glimlach, ook niet als ik een snoepje geef, alleen deze blik. Als ze door de tuin loopt gaat het van Stap, stap, hupje ... stap, stap, stap, hupje; heel langzaam, slow motion bijna. Een schatje maar met zo weinig energie in haar kleine lijfje...