In Lesotho heeft de tijd stilgestaan en zijn we in het land van de Basotho. De Basotho zijn trotse mensen die zich kleden in kleurige wollen dekens, wollen mutsen en ze verplaatsen zich vooral te voet of te paard. De mensen leven nog steeds een simpel en traditioneel bestaan.
Toerisme staat hier nog in de kinderschoenen. De volwassenen zijn terughoudend. "Wat moeten die blanke mensen hier nou?" hoor je ze bijna denken. Sommige mensen willen wel op de foto maar veel ook niet uit angst dat we journalisten zijn, vertellen de gidsen ons. Ik stel me dan ook terughoudend op met mijn camera omdat ik voel dat de volwassenen - in tegenstelling tot de kinderen- er 'moeite' mee hebben.
Dat wij vooral geïnteresseerd zijn in hun cultuur en manier van leven is iets wat vreemd voor ze is (kan ik me ook goed voorstellen) maar langzaam aan beginnen de mensen te wennen aan groepjes toeristen. De kinderen daarentegen vinden het allemaal prachtig. Ze weten het te waarderen dat ze zichzelf terugzien op de cameraschermen en dringen zich lachend om me heen.